Μελέτη της όξινης παλινδρόμησης με τη μέθοδο Bravo σε ασθενείς με νόσο από χρόνια γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση υπό θεραπεία συντήρησης

Abstract

Background: Gastroesophageal reflux disease (GERD) is a chronic condition that usually requires long-term maintenance therapy with proton-pump inhibitors (PPIs). In clinical practice patients receive PPIs at the lowest dose to control symptoms. However, it is not known whether this approach adequately controls acidic esophageal reflux. Aim: To investigate the efficacy of three different dosages of esomeprazole in patients receiving maintenance therapy for GERD, using the Bravo™ pH system. Methods: Patients with a previous history of erosive esophagitis A or B (LA classification) that was healed at the time of enrolment or endoscopy negative reflux disease (ENRD), documented with an abnormal pH study, were randomized to receive maintenance therapy with esomeprazole 40 mg twice daily (group A), once daily (group B) or every other day (group C). Intraesophageal pH was monitored for two consecutive days using the Bravo wireless system, 30 days after randomization. The parameters subjected to analysis were percent of total time pH<4 and the De Meester score. Results: The pH results from 73 patients (group A = 24, group B = 24, group C = 25 patients) were subjected to final analysis. The first day of the study the mean (± SD) percent of total time pH<4 and the De Meester score were: group A: 0.9(1.2) and 4.1(4.0); group B: 1.5(1.6) and 7.0(6.9); group C: 1.3(1.0) and 6.0(3.3), respectively (p=0.262 and p=0.134, respectively). The second day of the study the corresponding values were group A: 0.7(1.0) and 3.9(5.9); group B: 1.5(1.8) and 6.4(6.6); group C: 7.0(4.4) and 29.4(19.4), respectively. The difference was statistically significant (p<0.0001 and p<0.0001, respectively). Further analysis showed that patients not receiving PPI had a significantly higher mean percent of total time pH<4 and De Meester score as compared to patients on PPI once or twice daily (p<0.001 and p<0.001 respectively). Conclusions: The administration of esomeprazole 40 mg every other day does not control acidic esophageal reflux the day off PPI. Esomeprazole 40 mg once daily effectively controls reflux of acid in patients with history of mild esophagitis or ENRD while doubling the dose does not seem to confer any further advantage.

Εισαγωγή: Η νόσος από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ) αποτελεί μία χρόνια οντότητα που συνήθως απαιτεί μακροχρόνια θεραπεία συντήρησης με αναστολείς αντλίας πρωτονίων (ΑΑΠ). Στην καθημέρα κλινική πράξη οι ασθενείς λαμβάνουν ΑΑΠ στη χαμηλότερη δοσολογία που ελέγχει τα συμπτώματα τους. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό αν αυτή η πρακτική ελέγχει αποτελεσματικά την όξινη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Σκοπός: Να διερευνηθεί η αποτελεσματικότητα τριών διαφορετικών δόσεων εσομεπραζόλης σε ασθενείς που λαμβάνουν μακροχρόνια θεραπεία για ΓΟΠΝ, με τη χρήση του συστήματος Bravo™. Μέθοδοι: Ασθενείς με ιστορικό διαβρωτικής οισοφαγίτιδας Α ή Β (συμφώνως της ταξινόμησης κατά Los Angeles) η οποία έχει επουλωθεί κατά την εισαγωγή στη μελέτη ή με ιστορικό αρνητικής ενδοσκοπικά νόσου από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η οποία έχει τεκμηριωθεί με παθολογική πεχαμετρία, τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν θεραπεία συντήρησης με εσομεπραζόλη 40 mg δύο φορές την ημέρα (ομάδα A), μία φορά την ημέρα (ομάδα B) ή κάθε δεύτερη μέρα (ομάδα Γ). Ακολούθησε μελέτη του ενδοοισοφαγικού pH για δύο συνεχόμενες μέρες με τη χρήση του ασύρματου συστήματος Bravo, 30 ημέρες μετά την εισαγωγή στη μελέτη. Οι παράμετροι που μελετήθηκαν ήταν το επί τοις εκατό ποσοστό του ολικού χρόνου με pH<4 και το De Meester score. Αποτελέσματα: Τελικά μελετήθηκαν τα αποτελέσματα του pH από 73 ασθενείς (ομάδα A = 24, ομάδα B = 24, ομάδα Γ = 25 ασθενείς). Την πρώτη ημέρα της μελέτης το μέσο (± SD) ποσοστό του ολικού χρόνου με pH <4 και το De Meester score ήταν: ομάδα A: 0.9(1.2) και 4.1(4.0), ομάδα B: 1.5(1.6) και 7.0(6.9), ομάδα Γ: 1.3(1.0) και 6.0(3.3), αντίστοιχα (p=0.262 και p=0.134, αντίστοιχα). Τη δεύτερη ημέρα της μελέτης οι αντίστοιχες τιμές ήταν ομάδα A: 0.7(1.0) και 3.9(5.9), ομάδα B: 1.5(1.8) και 6.4(6.6), ομάδα Γ: 7.0(4.4) και 29.4(19.4), αντίστοιχα. Η διαφορά βρέθηκε στατιστικώς σημαντική (p<0.0001 και p<0.0001, αντίστοιχα). Επιπλέον ανάλυση έδειξε ότι οι ασθενείς την ημέρα που δεν ελάμβαναν ΑΑΠ είχαν σημαντικά υψηλότερο μέσο επί τοις εκατό του ολικού χρόνου με pH<4 και De Meester score συγκρινόμενοι με τους ασθενείς υπό θεραπεία με ΑΑΠ μία ή δύο φορές ημερησίως (p<0.001 και p<0.001 αντίστοιχα). Συμπεράσματα: Η χορήγηση εσομεπραζόλης 40 mg κάθε δεύτερη ημέρα δεν ελέγχει τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση την ημέρα εκτός θεραπείας. Η εσομεπραζόλη 40 mg κάθε μέρα ελέγχει αποτελεσματικά την παλινδρόμηση σε ασθενείς με ιστορικό ήπιας οισοφαγίτιδας ή αρνητικής ενδοσκοπικά νόσου, ενώ ο διπλασιασμός της δοσολογίας δε φαίνεται να προσφέρει κάποιο επιπλέον όφελος.