Πρότυπα αμφίφιλα συμπολυμερή τριών συστάδων: φαινόμενα διασύνδεσης

Abstract

In the present work novel tribloc copolymers of linear architecture and narrow molecular weight distribution having different topologies such as BAB and ABC have been synthesized by sequential anionic polymerization methods. A variety of well-defined copolymers having sequences of different nature (ionic and non-ionic hydrophilic and hydrophobic) have been prepared. Then, the aqueous solution properties of the synthesized copolymers have been studied. A variety of novel micellar structures are formed (hetero arm star-like micelles core-core shell micelles) and they undergo structural changes responding to the environment. We also observed the formation of supramolecular assemblies in high concentration due to the formation of a gel (physical networks). The structure property relationships of amphiphile-assemblies can be tuned by the amphiphile chemical structure and architecture, as well as by a number of solution parameters (e.g. solvents salts temperature) and external stimuli (e.g. flow) and they can be monitored by controlling the shape and the structure of the amphiphile copolymer. This work aims to elucidate the fundamentals of block copolymer self-assembly in selective solvents using novel well-defined amphiphilic tribloc copolymers.

Στο πλαίσιο της Διατριβής αυτής σχεδιάστηκαν και αναπτύχθηκαν νέα υδατοδιαλυτά πολυμερή τα οποία εμφανίζουν αμφίφιλη ή επαμφοτερίζουσα συμπεριφορά και ως εκ τούτου έχουν την ικανότητα να αυτοοργανώνονται σε υδατικά διαλύματα. Επιπλέον τα πολυμερή αυτά αποκρίνονται σε μεταβολές του περιβάλλοντος όπως π.χ. αλλαγή του pH της θερμοκρασίας ή της ιοντικής ισχύος. Το γεγονός αυτό προσδίδει στα πολυμερικά αυτά συστήματα πλούσιες ιδιότητες αφού εμφανίζουν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες. Όλα τα πολυμερικά υλικά της παρούσας εργασίας παρασκευάσθηκαν με μεθόδους ζωντανού πολυμερισμού και ως εκ τούτου εμφανίζουν καλώς καθορισμένα μοριακά χαρακτηριστικά θα περιγράφει μια ποικιλία νέων αυτοοργανούμενων δομών όπως μικκύλια διαφόρων τύπων (τριστοιβαδικά ετεροκλαδικά αστέρια) οι μεταπτώσεις των δομών αυτών με την αλλαγή των συνθηκών περιβάλλοντος και τέλος οι υπερμοριακές δομές φυσικά δίκτυα) που σχηματίζονται σε σχετικά αυξημένες συγκεντρώσεις. Τα προκύπτοντα αυτά δομημένα υδατικά συστήματα εμφανίζουν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ιδιότητες και θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογές σε πολλούς τομείς όπως επεξεργασία καθαρισμός νερού ελεγχόμενη απελευθέρωση φαρμάκων, προηγμένη ανάκτηση πετρελαίου, υδατογενή επιχρίσματα κλπ.