Το κάπνισμα της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη βελτιώνει την ανατομία της κατ' ισχίον αρθρώσεως θηλέων νεογνών

Abstract

Objective: The greater frequency of developmental dysplasia of the hip in the female could have an endocrine etiology and maternal smoking in pregnancy causes fetal endocrine disequilibrium, we investigated the anatomy of the hip in neonates of smoking (SM) and non-smoking mothers (NSM). Study design: Clinical – sonographic examination was performed on 2066 hips (521 male and 512 female neonates). In 48 male and 53 female neonates the mothers smoked during pregnancy. Results: The mean + SD α angle in the female neonates of the NSM and the SM it was respectively (p=0.02). The difference between the male and the female neonates of the NSM is significant (p<0.000001), but there is no significant difference between the female neonates of the SM and the male neonates. The clinical findings were in the same direction as those of the sonographic findings suggesting hip protection by maternal smoking in the female. Conclusions: Maternal smoking during pregnancy reduces the frequency of sonographic and possibly clinically detected DDH in female but not in male neonates. The tobacco – induced hip protection may have an endocrine basis.

Σκοπός: Επειδή η μεγαλύτερη συχνότητα της αναπτυξιακής δυσπλασίας του ισχίου στα θήλεα νεογνά μπορεί να οφείλεται σε ενδοκρινικούς παράγοντες που μπορεί να έχουν σχέση με τα κάπνισμα της εγκύου μελετήσαμε τα ισχία νεογνών που οι μητέρες κάπνιζαν ή όχι. Μεθοδολογία. Εξετάσθηκαν κλινικά και υπερηχογραφικά 2066 ισχία (521 άρρενα – 512 θήλεα νεογνά). Οι μητέρες των 48 αρρένων και 53 θηλέων κάπνιζαν. Αποτελέσματα. Υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά (p=0,02) στην γωνία α των θηλέων νεογνών των μη καπνιστριών και καπνιστριών μητέρων. Τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης ήταν προς την ίδια κατεύθυνση με εκείνη των υπερηχογραφικών ευρημάτων που καταδεικνύει ότι το μητρικό κάπνισμα προστατεύει το ισχίο στα θήλεα νεογνά. Συμπέρασμα. Το κάπνισμα κατά την εγκυμοσύνη ελαττώνει την συχνότητα της υπερηχογραφικής και της κλινικής αναπτυξιακής δυσπλασίας στα θήλεα νεογνά. Αυτό μπορεί να έχει ενδοκρινική βάση.