Η χειρουργική αντιμετώπιση της ασύνδετης κάθετης παρέκκλισης, με πρόσθια μετατόπιση του κάτω λοξού μυός

Abstract

Dissociative Vertical Deviation (DVD) is a type of Strabismus. It may present as the only kinetic eye disturbance or accompany a congenital esotropia or an inferior oblique muscle overaction (IOOA). A variety of surgical procedures have been performed for the correction of the DVD. The Anterior Transposition of the inferior oblique muscle (ATIO) is an operation that is proposed during the recent years. OBJECTIVE of this study is to investigate the effectiveness of the anterior transposition of the inferior oblique muscle for the correction of dissociated vertical deviation in cases with or without concurrent inferior oblique muscle overaction. METHODS: Records were analyzed on 68 eyes belonging to 44 patients with DVD who received ATIO m one (20 cases) or both (24 cases) eyes and who had a follow up from 2 to 7 years. The pre and post surgery vertical deviation as well as the effect of the operation on the IOOA was evaluated. A comparison of the effectiveness of ATIO on the cases with or without IOOA was made. RESULTS: There was significant difference of the effectiveness of ATIO according to the grade of IOOA (p<0,001%) and the magnitude of the DVD (p<0,001%). There was no significant difference of the final results between the groups with and without IOOA (p=0,90%). A low grade of IOOA remained in 20 out of 68 eyes. CONCLUSIONS: The inferior oblique muscle recession with non graded anterior transposition is an effective procedure and can be used as a safe initial operation for the correction of DVD independently of the presence of inferior oblique overaction.

Η ασύνδετη κάθετη παρέκκλιση (Α.Κ.Π.) είναι μια μορφή στραβισμού. Μπορεί να αποτελεί την μόνη οφθαλμοκινητική διαταραχή, αλλά και να συνδυάζεται με βρεφική εσωτροπία ή με υπερλειτουργία των κάτω λοξών μυών. Έχουν προταθεί, κατά καιρούς, διάφορες χειρουργικές μέθοδοι για την αντιμετώπισή της, καμιά όμως από αυτές δεν έχει αποδειχθεί να είναι απόλυτα αποτελεσματική. Μεταξύ των χειρουργικών μεθόδων που έχουν επιχειρηθεί είναι και η πρόσθια μετατόπιση του κάτω λοξού μυός. Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να διερευνηθεί η αποτελεσματικότητα της χειρουργικής αυτής μεθόδου στην αντιμετώπιση της Α.Κ.Π. Υλικό – μέθοδος: Μελετήθηκαν 44 παίδια με Α.Κ.Π. (68 οφθαλμοί) που αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά με τη μέθοδο της πρόσθιας μετατόπισης του κάτω λοξού μυός, ετερόπλευρα (20 ασθενείς) ή αμφοτερόπλευρα (24 ασθενείς). Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν τόσο αυτά που εμφάνιζαν την Α.Κ.Π. χωρίς άλλη οφθαλμοκινητική διαταραχή, όσο και αυτά στα οποία η Α.Κ.Π. συνόδευε μια βρεφική εσωτροπία με ή χωρίς συνύπαρξη υπερλειτουργίας των κάτω λοξών μυών. Η μετεγχειρητική παρακολούθηση διήρκεσε από 2 έως 7 έτη και πραγματοποιήθηκε σε τακτά χρονικά διαστήματα. Αποτελέσματα: Η διαφορά μεταξύ της προεγχειρητικής και της μετεγχειρητικής γωνίας ήταν στατιστικά λίαν σημαντική (t=15,77 p<0,001) όπως και η επίδραση της επέμβασης στην υπερλειτουργία του κάτω λοξού μυός (t=7,03 p<0,001). Στην ομαδοποίηση των περιστατικών ανάλογα με την προεγχειρητική συνύπαρξη ΑΚΠ και ΥΚΛ και σύγκριση της αποτελεσματικότητας της επέμβασης στις δύο ομάδες, διαπιστώθηκε ότι η μέση τιμή της μεταβολής της ΑΚΠ στην ομάδα με ΥΚΛ δεν εμφάνιζε στατιστικά σημαντική διάφορα από την ομάδα χωρίς ΥΚΛ (t= 0 124 ρ=0,901). Διαπιστώθηκε τέλος ότι η μετεγχειρητική μεταβολή της ΑΚΠ ήταν στατιστικά πολύ μεγαλύτερη στην ομάδα με μεγαλύτερη προεγχειρητική Α.Κ.Π. Συμπέρασμα: Η Πρόσθια Μετατόπιση της Κατάφυσης του Κάτω Λοξού Μυός είναι μια ασφαλής και πολύ αποτελεσματική εγχείρηση εξασθένησης του μυός με ιδιαίτερη ένδειξη στην Ασύνδετη Κάθετη Παρέκκλιση και μπορεί να εφαρμοστεί ανεξάρτητα από το εάν συνυπάρχει υπερλειτουργία ή όχι του κάτω λοξού μυός.