Έλληνες διδάσκαλοι και σπουδαστές στην ακαδημία του Μονάχου τον 19ο αιώνα

Abstract

Die vorgelegte Arbeit untersucht eine der zahlreichen Erinnerungsstätten der gemeinsamen Geschichte Bayerns und Griechenlands im 19 Jahrhundert. Die deutsch-griechischen wissenschaftlichen und kulturellen Beziehungen dieser Periode gehören der politischen und literarischen Bewegung die den Freiheitskampf Griechenlands gegen die türkische Herrschaft unterstutzte. Im deutschen Raum war München zu einer Metropole des Philhellenismus geworden. Hier leitete Professor Franz Xaver von Baader eine bedeutende philhellenische Gesellschaft Professor Thiersch wiederum gründete kurz darauf das griechische Gymnasium "Atheneum" wo griechische Junglinge erzogen werden sollten. Eine Schar von griechischen Studenten vor allem aus dem makedonischen Raum studierte damals an der Universität München als Stipendiaten der erwähnten Gesellschaft der Musenfreunde. Der größte Teil der finanziellen Mittel dazu kam aus deutschen Quellen. Die wichtigste Verbindung zwischen den Griechen und Bayern ist mit der Bayerischen Akademie der Bildenden Künste wo über 60 Griechen studierten und mit der Bayerischen Akademie der Wissenschaften. Die Akademie hat 15 Griechen zu Mitgliedern gewählt die wichtigsten Persönlichkeiten der neugriechischen Geschichte Nicht zu vergessen sind die zwei Stiftungen des Chnstakis Zographos und Dionisios Thenanos zur Forderung der griechischen Sprache und der griechischen Studien. Die Bayerische Akademie hat mit ihrer Stellung gegenüber der griechischen Sache eine wichtige Rolle gespielt und den Philhellenismus Bayerns der von vielen bestritten wird mit Wurde und Geltung vertreten.

Η παρούσα εργασία προσπαθεί να διαφωτίσει τους δεσμούς που αναπτύχθηκαν μεταξύ των Ελλήνων και των βαυαρικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με το Πανεπιστήμιο,, τις Στρατιωτικές Σχολές, την Ακαδημία Καλών Τεχνών και την Ακαδημία των Επιστημών του Μονάχου. Επισημαίνεται επίσης ο βαυαρικός παράγοντας στη διαμόρφωση του πνευματικού πυρήνα του κοινωνικού και πολιτικού βίου του τόπου μας. Στο βαυαρικό παράγοντα περιλαμβάνουμε και τους Έλληνες του Μονάχου οι οποίοι βρέθηκαν στο Μόναχο κυρίως για να ολοκληρώσουν ή να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε κάποιο από τα αναφερόμενα ιδρύματα. Ξεχωριστή θέση και ιδιαίτερη μνεία αξίζουν οι πνευματικοί πατέρες του έθνους που εκλέχτηκαν μέλη της σημαντικότατης Ακαδημίας Επιστημών του Μονάχου, άνθρωποι ελλόγιμοι, πνευματικοί κηδεμόνες και διαφωτιστές συνέβαλαν τα μέγιστα στη διαμόρφωση του ελληνικού κράτους. Παράλληλα γίνεται ορατή η έντονη φιλελληνική στάση της Βαυαρίας που όχι μόνο καταγράφει τους περισσοτέρους εθελοντές στον Αγώνα αλλά αριθμεί στις τάξεις της και τους σημαντικότερους υποστηρικτές σε διεθνές πεδίο. Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Βασιλική Βαυαρική Ακαδημία Επιστημών του Μονάχου συνέβαλε τα μέγιστα στη διαμόρφωση της πολιτικής και πνευματικής ζωής της χωράς μας. Η έντονα φιλελληνική στάση της, η συμβολή της στον επαναστατικό αγώνα και η προβολή της Ελληνικής Επανάστασης σε διεθνές επίπεδο είναι κάποιες από τις σημαντικότερες συνεισφορές της στο ελληνικό έθνος. Κλείνοντας την παρουσίαση μας αξίζει να σημειώσουμε ότι οι σημαντικότεροι πολιτικοί και πνευματικοί διαφωτιστές της μεταεπαναστατικής Ελλάδας αποτέλεσαν μέλη της Ακαδημίας και διαμόρφωσαν τους μελλοντικούς δεσμούς της χώρας μας με όλα τα έως τότε ανεπτυγμένα κράτη της Ευρώπης.