Τοποθέτηση μεταλλικών stents στον ουρητήρα - Υδροδυναμικές μεταβολές

Abstract

Purpose: We report out experience with the use of metallic self-expandable and balloon expandable stents for the treatment of malignant ureteral obstruction. Materials and Methods: We treated 12 consecutive patients with malignant ureteral obstruction, for a total of 14 ureters with stents placed. We placed metallic balloon expandable stents in 6 patients and self-expandable metallic stents in the remaining 6, mean patient age was 65 years and mean follow-up was 9 months (range 8 to 16). Results: Of the ureters 11 were patent without any additional manipulations during the follow-up of 8 to 16 months. Secondary interventions were needed in 3 cases because of obstructive urothelial hyperplastic reaction, tumor ingrowth and local recurrence of the primary cancer invading the upper end of the stent. Two patients died 2 and 10 months after placement of the stent. Conclusions: Both types of metal stents have advantages and disadvantages that must be balanced against each other when choosing the ideal device for the treatment of obstruction. Implantation of a metal self-expanding or balloon expanding stent is safe and effective for the palliative treatment of malignant ureteral obstruction in late stage cancer patients.

Σκοπός: Καταγράφουμε την εμπειρία μας στην τοποθέτηση μεταλλικών ενδοπροθέσεων (stents) αυτοεκπυσσόμενων και εκπτυσσόμενων με μπαλόνι για την αντιμετώπιση κακοήθων ουρητηρικών στενώσεων. Υλικό και μέθοδος: Στην μελέτη συμπεριλήφθησαν 12 ασθενείς και κακοήθη ουρητηρική απόφραξη. Συνολικά τοποθετήθηκαν μεταλλικές ενδοπροθέσεις σε 14 ουρητήρες. Σε 6 ασθενείς τοποθετήθηκαν αυτοεκπτυσσόμενα stents και στους υπόλοιπους 6 τοποθετήθηκαν stents εκπτυσσόμενα με μπαλόνι. Ο μέσος όρος ηλικίας των ασθενών ήταν τα 65 έτη και ο μέσος χρόνος επανελέγχου οι 9 μήνες. Αποτελέσματα: Οι 11 ουρητήρες είχαν φυσιολογική βατότητα σε διάστημα από 8 έως 16 μήνες. Σε τρεις περιπτώσεις παρατηρήθηκε ουρητηρική απόφραξη ως αποτέλεσμα της ουροθηλιακής υπερπλασίας , της διήθησης από τον όγκο ή της τοπικής υποτροπής του όγκου με αποτέλεσμα την διήθηση του εγγύς άκρου του stent. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτήθηκαν περαιτέρω χειρισμοί. Δύο ασθενείς απεβίωσαν 2 και 10 μήνες μετά την τοποθέτηση των stents. Συμπεράσματα: Και τα δύο είδη των stents έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα τα οποία θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν. Η τοποθέτηση μεταλλικής ενδοπρόθεσης (αυτοδιατεινόμενης η διατεινόμενη με μπαλόνι) είναι ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης κακοήθων ουρητηρικών στενώσεων σε ασθενείς με κακοήθεια προχωρημένου σταδίου.