Εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας στην Ελλάδα και στις γύρω περιοχές με τη χρήση ενός μοντέλου σεισμών σχεδιασμού

Abstract

The aim of the present thesis was the study of the seismic hazard in Greece and the adjacent areas. Ιn order to make a detailed study the whole area is divided in 25 seismic zones using for this purpose various seismotectonic and morphotectonic criteria. A new probabilistic method named Ebel and Kafka used for this purpose which differs from the classic ones because it takes into account the design earthquakes as a part of the procedure of the seismic hazard assessment. For this purpose synthetic catalogues constructed using the of Monte Carlo simulation for different time periods and they are studied for marking their stabilization which concerned the obtained seismic parameters. Then seismic hazard maps were constructed for both the shallow and intermediate depth earthquakes. These maps produce a brief atlas of seismic hazard in the broader area of Greece. Α comparison process followed with earlier studies and the differences found depended on the different process that every study follows the method applied for producing synthetic catalogues for different time intervals and for time periods of 500 and 1000 years of the strong ground motion. A deaggregation of the seismic hazard is the next step for 54 Greek cities and expressed as the combination of the triplet M, R, H (earthquake magnitude distance from the site and focal depth). The method was properly modified for taking into consideration the joint effect of all the seismic zones the results show that the most reliable assessment of seismic hazard is the one which derived from a time period of one million years at least.

Σκοπός της διατριβής ήταν η εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνοτητας στην Ελλάδα και τις γύρω περιοχές για λεπτομερέστερη μελέτη. Η περιοχή χωρίσθηκε σε 25 σεισμικές ζώνες με διάφορα σεισμοτεκτονικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά. Χρησιμοποιήθηκε για τον σκοπό αυτό μια νέα πιο αναλογική μέθοδος η μέθοδος ebel kafka που διαφέρει από τις κλασσικές μεθόδους γιατί λαμβάνει υπόψη τους σεισμούς σχεδιασμού ως μέρος της διαδικασίας. Εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνοτητας κατασκευάσθηκαν με την μεοοδο monte carlo συνθετικοί κατάλογοι σεισμών για διάφορες χρονικές διάρκειες οι οποίοι μελετήθηκαν για την εύρεση της χρονικής σταθεροποίησης των παραμέτρων σεισμικότητας. Στην συνέχεια κατασκευάσθηκαν χάρτες χωρικής κατανομής της σεισμικής επικινδυνότητας τόσο για τους επιφανειακούς όσο και για τους σεισμούς ενδιάμεσου βάθους. Οι χάρτες αυτοί δείχνουν με μεγάλη αξιοπιστία την γεωγραφική κατανομή της σεισμικής επικινδυνοτητας. Έγινε σύγκριση με αποτελέσματα άλλων μελετών και βρέθηκαν ομοιότητες αλλά και διαφορές που οφείλονται στην διαφορετική διαδικασία που ακολουθεί κάθε μέθοδος. Η διαδικασία επαναλήφθηκε για διάφορες χρονικές περιόδους και για περιόδους επανάληψης της εδαφικής κίνησης 500 και 1000 ετών. Ακολούθησε αποάθροιση της σεισμικής επικινδυνότητας για 54 πόλεις της Ελλάδας και εκφράσθηκε σαν συνδυασμός τριών παραμέτρων δηλ. του σεισμικού μεγέθους M της απόστασης από την θέση μελέτης R και το εστιακό βάθος του σεισμού Η. Η μέθοδος τροποποιήθηκε κατάλληλα για να ανταποκρίνεται στο πολυσχιδές τεκτονικό περιβάλλον του ελληνικού χώρου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για να είναι αξιόπιστη η εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας θα πρέπει η χρονική διάρκεια των συνοετικών καταλόγων των σεισμών να είναι το λιγότερο ένα εκατομμύριο χρόνια.