Το επίπεδο της αλανινοαμινοτρανσφεράσης στον ορό αιμοδοτών σαν δείκτης για την μετάδοση ηπατίτιδας NANB

Abstract

During the years 1981 -1982 ten thousand (10.000) volunteer blood donors were examined for elevated alaninoaminotransferase (ALT) in their blood. One-hundred twenty eight (128) donors were found to have elevated ALT levels. Known causes of ALT elevation other than Hepatitis were ruled-out. Additional biochemical tests were performed on each blood unit including serum SCOT and bilirubin. The blood units with elevated ALT levels, were then transfused to 128 in patients who were followed - up closely for clinical signs and biochemical evidence of hepatitis during the immediate post-transfusion period, at three and six months. The results showed that in a significant number of recipients there was a "monophasic" elevation of their serum ALT which in most, returned to normal by six months. None of the recipients developed symptoms or signs of acute hepatitis. The main conclusion which can be drawn from the study is that inclusion of "ALT testing" in the pretransfusion routine work-up does not seem justified at present.

Στη διετία 1981 - 1982, δέκα χιλιάδες (10.000) εθελοντές αιμοδότες, του κέντρου Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Κ.Α.Τ., ελέγχθησαν για αυξημένα επίπεδα αλανινοαμινοτρανσφεράσης (ALT) στον ορό του αίματός τους. Φυσιολογικά επίπεδα ALT =5-35 Μονάδες Wroblewski. Επειδή, σύμφωνα με το πρωτόκολλο της έρευνας, είχαν αποκλεισθεί άλλα αίτια αύξησης της ALT, η διαπίστωση αυξημένων επιπέδων της σε 128 αιμοδότες συνδέθηκε με τη ΝΑΝΒ ηπατίτιδα. Παράλληλα έγιναν βιοχημικές αναλύσεις που σκοπό είχαν να εκτιμήσουν την έκταση της ηπατικής δυσλειτουργίας. Ακολουθώντας συγκεκριμένο πρωτόκολλο, χορηγήσαμε τις 128 φιάλες σε ισάριθμους εσωτερικούς ασθενείς μας και μελετήσαμε, διεξοδικά, τις αντιδράσεις τους (κλινικές και βιοχημικές) στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, στους τρεις και στους έξι μήνες. Διαπιστώσαμε, πέραν των άλλων επιμέρους παρατηρήσεων, πως σε σημαντικό αριθμό ληπτών αίματος προκαλείται αύξηση των επιπέδων ALT στον ορό του αίματός τους. Η αύξηση παίρνει «μονοφασική» μορφή και δεν συνοδεύεται από άλλες κλινικές ή βιοχημικές εκδηλώσεις. Στην μεγάλη πλειοψηφία των ληπτών αίματος, η αύξηση δε διαρκεί πέραν των έξι μηνών. Πέραν των λοιπών παρατηρήσεων και συμπερασμάτων, που προέκυψαν από την μελέτη μας, το τελικό συμπέρασμα είναι πως, είναι πρόωρο ακόμα να χρησιμοποιηθεί η «δοκιμασία ALT» για τον έλεγχο της καταλληλότητας του αίματος για μετάγγιση.

In den Jahren 1981 und 1982 wurden in der Blutspendezentrale des Krankenhauses KAT zehntausend (10.000) freiwillige Blutspender auf erhöhtes Auftreten von Alaninoaminotransferase (ALT) in ihrem Blutserum untersucht. Bei 128 Blutspendern stellten wir eine Einhöhung des ALT-Spiegels fest. Andere Ursachen für die Erhöhung der ALT, als die der NANB Hepatitis wurden ausgeschlossen. Gleichzeitig wurden biochemische Analysen durchgeführt, um das Ausmass der Leberfunktionsstörungen festzustellen. Die 128 Blutkonserven mit dem erhöhten ALT-Spiegel wurden auf 128 stationär behandelte Patienten übertragen und deren Reaktionen (klinische und biochemische) genauestens untersucht und zwar unmittelbar nach der Übertragung, nach 3 Monaten und nach 6 Monaten. Es wurde neben anderen Nebenbefunden bei einer grossen Anzahl der Blutempfänger eine Erhöhung des ALT-Spiegels im Blutserum festgestellt. Diese Erhöhung nimmt eine "monophasische" Form an und wird nicht von anderenklinischen oder biochemischen - Erscheinungen begleitet. Bei der grossen Mehrheit der Blutempfänger zeigte sich diese Erhöhung nicht länger als 6 Monate. Das wichtigste Ergebnis dieser Arbeit ist, dass es noch verfrüht wäre, den "ALT-TEST als Routineuntersuchung zur Eignungs kontrolle des Blutes vor einer Blut-transfusion anzuwenden.