Πρώιμες διαταραχές στη δομή και τη λειτουργία του μυοκαρδίου και των στεφανιαίων αγγείων σε ασθενείς με παθολογική ανοχή στη γλυκόζη

Abstract

Συμπεράσματα: Οι ασθενείς με διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη εμφανίζουν αυξημένη καρδιακή συχνότητα και αυξημένα επίπεδα προφλεγμονωδών κυτταροκινών. Το εύρημα αυτό μπορεί να ερμηνευτεί σε κάποιο βαθμό ως αλληλεπίδραση μεταξύ της φλεγμονής και των μεταβολών του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Επίσης οι ασθενείς αυτοί εμφανίζουν στο μυοκάρδιο μειωμένη συμπαθητική νεύρωση και μάλιστα με τμηματικές διαταραχές. Η παρουσία ανομοιομορφίας στην αδρενεργική νεύρωση του μυοκαρδίου αποτελεί πιθανό σημαντικό παράγοντα πρόκλησης σοβαρών αρρυθμιών. Οι διαταραχές αυτές και σε αυτή την περίπτωση συσχετίζονται με αυξημένα επίπεδα των προφλεγμονωδών κυταρροκινών και θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως δείκτες πρώιμης αθηρωματικής διεργασίας. Είναι λοιπόν εμφανής η σχέση μεταξύ της συμπαθητικής δραστηριότητας του μυοκαρδίου και της υποκλινικής φλεγμονής στους ασθενείς με ΔΑΓ. Αν και ο ΣΔ εμφανίζεται σε ένα ποσοστό των ασθενών με ΔΑΓ, ο συνδυασμός αυξημένων επιπέδων δεικτών φλεγμονής με τις διαταραχές στην απεικόνιση μέσω 123I-MIBG, καθιστά επιτακτική μια πολυεπίπεδη προσέγγιση του ασθενούς που περιλαμβάνει σωστό γλυκαιμικό έλεγχο και επιθετική θεραπεία των καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου Τα ευρήματα αυτά ενισχύουν τη σπουδαιότητα παρακολούθησης των ασθενών σε προδιαβητικό στάδιο, ως προς το να ελαχιστοποιηθεί ενδεχόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πολλές μελέτες έχουν δείξει έως τώρα ότι μια αλλαγή στον τρόπο ζωής ασθενών με ΔΑΓ μπορεί να επιβραδύνει, ή και να αποτρέψει την εξέλιξη σε ΣΔ.34-36Ο παρακάτω πίνακας (9) υποδεικνύει στούς ασθενείς που βρίσκονται σε προδιαβητικό στάδιο136-139 το τι προτείνεται σήμερα να ακολουθούν. ΠΙΝΑΚΑΣ 9. πληθυσμός αντιμετώπιση ΔΓΝ ή ΔΑΓ Αλλαγή στον τρόπο ζωής, (όπως μείωση του σωματικού βάρους 5-10% και μέτρια καθημερινή σωματική άσκηση, διάρκειας 30λεπτά την ημέρα) άτομα με ΔΓΝ ή ΔΑΓ και ένα από τα παρακάτω: O < 60 ετών O ΔΜΣ ? 35 Kg/m2 O Οικογενειακό ιστορικό για σακχαρώδη διαβήτη O Αυξημένα τριγλυκερίδια O Μειωμένη HDL O A1C>6.0% Αλλαγή στον τρόπο ζωής (όπως παραπάνω) και / ή μετφορμίνη Η ανίχνευση της δυσλειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος στους ασθενείς με διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία για τη διαστρωμάτωση κινδύνου, την επιπρόσθετη αξιολόγηση τους και ακολούθως τις πιθανές συστάσεις φαρμακολογικής παρέμβασης και τροποποίησης τρόπου ζωής. Απαιτούνται ωστόσο περισσότερες και μεγαλύτερες μελέτες προς αυτή την κατεύθυνση για να επιτευχθεί μιά πιο ενδελεχής προσέγγιση των ασθενών αυτών.