Επίκτητες σωματικές μεταλλάξεις στο μικροδορυφορικό DNA σε παιδιά με βρογχικό άσθμα

Abstract

Objectives High incidence of genetic alterations at the microsatellite (MS) DNA level has been reported in asthmatic adults. Working Hypothesis The aim of this study was to investigate whether microsatellite instability (MSI) and loss of heterozygosity (LOH) were detectable phenomena in children with asthma. Methodology DNA was extracted from sputum and blood cells of 27 children (10.8 ± 2.5 years) with mild to moderate asthma, and from 8 healthy, never-smoked young adults. Fourteen polymorphic MS markers, namely D5S207, D5S820, D5S637, D6S344, D6S2223, D6S263, SGC35231, D11S1253, D11S1337, D11S97, USAT24G1, D13S273, D14S258, and D14S292, located on chromosomes (chr) 5q, 6p, 11q, 13q, and 14q were used to assess MSI and LOH. Results None of the healthy subjects exhibited any genetic alteration. Five out of 27 children (18.5%) exhibited MSI or LOH in sputum cells versus blood samples from which 3 in the marker USAT24G1 (chr 13q14.1), 1 in the marker D14S258 (chr 14q23-q24.3), and 1 in the marker D5S637 (chr 5q12-q13). Compared to a previous study, with asthmatic adults, whereas MSI and/or LOH was exhibited in approximately 60% of the cases, the current study reported <20% of genetic alterations, at the MS DNA, in asthmatic children. Conclusions Our results showed that genetic instability in the MS DNA, is present in asthmatic children, but to less extent than in adult asthmatics from previous studies. These findings may support the hypothesis that somatic mutations may be early acquired in the natural course of asthma and could represent another contributor to the molecular pathogenesis of the disease. However, further studies are needed to clarify this hypothesis.

Σκοπός Υψηλή επίπτωση γενετικών αλλαγών σε επίπεδο μικροδορυφορικού (ΜΔ) DNA έχει καταγραφεί σε ενήλικες με άσθμα. Υπόθεση Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να ερευνήσει εάν η μικροδορυφορική αστάθεια (ΜΔΑ) και η απώλεια της ετεροζυγωτίας (ΑΤΕ) είναι ανιχνεύσιμα φαινόμενα σε παιδιά με άσθμα. Μεθοδολογία Έγινε εκχύλιση DNA από κύτταρα πτυέλων και αίματος σε 27 παιδιά (10,8 ± 2,5 έτη) με ήπιο έως μέτριο άσθμα, και από 8 υγιείς, μη καπνιστές, νέους ενήλικες. Χρησιμοποιήθηκαν οι κάτωθι 14 πολυμορφικοί ΜΔ δείκτες: D5S207, D5S820, D5S637, D6S344, D6S2223, D6S263, SGC35231, D11S1253, D11S1337, D11S97, USAT24G1, D13S273, D14S258 και D14S292, οι οποίοι εντοπίζονται στα χρωμοσώματα (χρ) 5q, 6p, 11q, 13q και 14q, με σκοπό να εκτιμηθεί η ΜΔΑ και η ΑΤΕ. Αποτελέσματα Κανένας από τους υγιείς ενήλικες δεν παρουσίασε κάποια γενετική αλλαγή. Πέντε από τα 27 παιδιά (18,5%) παρουσίασαν ΜΔΑ ή ΑΤΕ στα κύτταρα πτυέλου έναντι των δειγμάτων αίματος εκ των οποίων 3 στο δείκτη USAT24G1 (χρ 13q14.1), 1 στο δείκτη D14S258 (χρ 14q23-q24.3) και 1 στο δείκτη D5S637 (χρ 5q12-q13). Συγκριτικά με προηγούμενη μελέτη σε ασθματικούς ενήλικες, όπου ΜΔΑ και/ή ΑΤΕ παρουσιάστηκε στο 60% περίπου των περιστατικών, στην παρούσα μελέτη καταγράφηκαν γενετικές αλλαγές στο ΜΔ DNA σε <20% των ασθματικών παιδιών. Συμπεράσματα Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι η γενετική αστάθεια στο ΜΔ DNA είναι παρούσα σε ασθματικά παιδιά, αν και σε μικρότερο βαθμό συγκριτικά με παλαιότερες μελέτες σε ασθματικούς ενήλικες. Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την υπόθεση ότι οι επίκτητες σωματικές αλλαγές εμφανίζονται πρώιμα στη φυσική πορεία του άσθματος και θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν έναν επιπλέον παράγοντα που συμβάλλει στην παθογένεια της νόσου σε μοριακό επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, επιπλέον μελέτες είναι απαραίτητες για να υποστηριχθεί η υπόθεση αυτή.