Εκτίμηση της σημασίας του υποδοχέα οιστρογόνων τύπου β ( ERβ) στον καρκίνο του μαστού

Abstract

Estrogen Receptor alpha (ERa) is a marker of good prognosis and prediction of response of breast cancer to hormonal therapy. The second type of estrogen receptor (ERß) is expressed in normal and malignant breast cells mainly through two isoforms, ERßl and ERß2, the role of which in breast cancer prognosis and prediction of response to tamoxifen remains unclear.In the present study we describe the production and characterization of monoclonal and polyclonal antibodies that specifically recognize ERßl or ERß2, as well as monoclonal and polyclonal antibodies to ERa. These antibodies were successfully used for the detection of the aforementioned subtypes and isoforms of ER using a range of immunological techniques such as Western blot, immunoprécipitation, ELISA, immunocytochemistry and immunohistochemistry.We also describe the generation of MCF-7 clones that stably express ERßl or ERß2 which allowed for the investigation of the effect of ERßl or ERß2 on the ERa- mediated activation of the proliferation of the cells by estradiol and the its inhibition by tamoxifen, both in vitro and after grafting the cells in immunosuppressed mice. We found that the expression of ERßl, but not ERß2, increases the rate of growth of MCF-7 cells in the presence of estradiol and enhances the growth inhibitory effect of tamoxifen and raloxifene; and that MCF-7 cells that overexpress ERßl exhibit higher, but reversible by tamoxifen, rate of tumor growth in immunosuppressed mice when compared to parental cells.Eighty two (82) paraffin-embedded breast tumors from patients that had received tamoxifen as exclusive adjuvant therapy were immunohistochemically analyzed, using the antibodies that are capable to discriminate between the isoforms of ERß. High expression of ERßl was positively correlated with patient response to tamoxifen and absence of recurrence up to 50 months after surgery. Tumors with low ERßl expression were generally characterized by bigger size and higher grade. The immunohistochemical expression of ERßl was correlated only with that of ERß2. The results of this study show that ERßl can enhance their sensitivity of breast cancer to tamoxifen. Hence, the assessment of ERßl expression levels may be of importance as regards assessment of the overall prognosis and the prediction of response of breast cancer to endocrine therapy.

Ο υποδοχέας οιστρογόνων τύπου -α (ERa) αποτελεί θετικό δείκτη πρόγνωσης για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού με αντιοιστρογόνα. Ο δεύτερος τύπος υποδοχέα οιστρογόνων (ERß) στα φυσιολογικά και καρκινικά κύτταρα του μαστού εκφράζεται κυρίως μέσω δυο ισομορφών, ERßl και ERß2, των οποίων ο ρόλος στην ορμονοεξαρτώμενη ρύθμιση του κυτταρικού πολλαπλασιασμού από οιστρογόνα και αντιοιστρογόνα καθώς και στην πρόβλεψη της ανταπόκρισης του όγκου στην ταμοξιφαίνη παραμένει ασαφής.Στην παρούσα μελέτη περιγράφεται η παραγωγή και ο χαρακτηρισμός δυο μονοκλωνικών και τριών πολυκλωνικών αντισωμάτων κατά των ισομορφών του ERß και δυο μονοκλωνικών και δύο πολυκλωνικών αντισωμάτων κατά του ERa. Τα παραχθέντα αντισώματα χρησιμοποιήθηκαν με επιτυχία για την ανίχνευση των τύπων του ER με μια σειρά ανοσολογικών τεχνικών όπως ανοσοστύπωση κατά Western, ανοσοκατακρήμνιση, ELISA, ανοσοκυτταροχημεία και ανοσοϊστοχημεία.Η παραγωγή κλώνων των κυττάρων MCF7 που εκφράζουν σταθερά τον ERßl ή τον ERß2 επέτρεψε τη μελέτη της επίδρασής τους στον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων του μαστού και στην ανασταλτική δράση της ταμοξιφαίνης στο ρυθμό πολλαπλασιασμού των κυττάρων MCF-7 in vitro και μετά από εμφύτευση σε άθυμικους ποντικούς. Η έκφραση του ERßl, αλλά όχι του ERß2, αυξάνει το ρυθμό πολλαπλασιασμού των κυττάρων MCF7 παρουσία οιστραδιόλης, αλλά και την ανασταλτική δράση της ταμοξιφαίνης και ραλοξιφαίνης στο ρυθμό αυτό. Τα κύτταρα MCF-7 που υπερεκφράζουν τον ERßl παρουσιάζουν σε σχέση με τα γονικά ταχύτερη αύξηση σε άθυμικα ποντίκια, η οποία όμως αναστέλλεται πλήρως από τη ταμοξιφαίνη.Χρησιμοποιόντας τα παραχθέντα αντισώματα που είναι ικανά να διακρίνουν μεταξύ των ισόμορφων του ERß, αναλύθηκαν ανοσοϊστοχημικά 82 καρκινώματα μαστού ασθενών που είχαν δεχθεί ταμοξιφαίνη ως αποκλειστική υποστηρικτική θεραπεία. Η υψηλή ανοσοϊστοχημική έκφραση του ERßl βρέθηκε να σχετίζεται θετικά με την ανταπόκριση ων ασθενών στη ταμοξιφαίνη καθώς και με την απουσία υποτροπής έως και 50 μήνες μετά την χειρουργική αντιμετώπιση. Οι όγκοι με χαμηλή έκφραση του ERßl γενικά είχαν μεγαλύτερο μέγεθος και βαθμό διαφοροποίησης. Η ανοσοϊστοχημική έκφραση του ERßl βρέθηκε να σχετίζεται σημαντικά μόνο με εκείνη του ERß2 και όχι με άλλες ανοσολογικές παραμέτρους.Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι ο ERßl, προάγει μεν τον ορμονοεξαρτώμενο πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων μαστού, όμ<υς παράλληλα ενισχύει την ευαισθησία τους στην ταμοξιφαίνη. Επομένως, η εκτίμηση των επιπέδων έκφρασης του ERßl στον καρκίνο του μαστού μπορεί να έχει προβλεπτική σημασία όσον αφορά την ανταπόκριση του όγκου στην ενδοκρινική θεραπεία.