Μελέτη του ιού της ηπατίτιδας Β σε υλικό βιοψιών ήπατος

Abstract

The HBV life cycle is under investigation. cccDNA plays a major role in virus persistence and replication. In our study, HBS gene sequences and cccDNA were assessed by a real-time quantitative PCR in liver biopsies from 54 patients with chronic HBV infection. The biopsies were obtained from 38 patients without previous antiviral treatment and 16 patients who had undergone orthotopic liver transplantation for cirrhosis due to HBV infection (n=14), acute fulminant hepatitis B (n=1) and Budd-Chiari syndrome (n=1). The molecular findings were correlated with serologic (HBV DNA, HBeAg), histologic (necroinflammatory activity, stage of fibrosis) and immunohistochemical (HBsAg and HBcAg) parameters. We found that cccDNA levels in the hepatic parenchyma were significantly lower than S gene levels. cccDNA levels were significantly lower in HBeAg negative patients, as compared to HBeAg positive patients. cccDNA levels did not correlate with necroinflammatory activity. This finding is in support of an immunologic mechanism of liver damage in chronic hepatitis B. The stage of fibrosis in our patients did not correlate with immunohistochemical or molecular parameters. cccDNA levels correlated with positive immunohistochemical staining for HBcAg. There was no detectable cccDNA in liver allograft recipients under antiviral treatment. Further studies of the levels of HBV molecules will clarify whether this new methodology is useful as an end point or decision-making point of antiviral treatment in patients with chronic hepatitis B. In addition, this methodology may contribute to the understanding of the HBV life cycle, which forms the basis for the invention of new diagnostic methods and therapies.

Ο κύκλος ζωής του HBV είναι υπό μελέτη. Το cccDNA παίζει μείζονα ρόλο στον πολλαπλασιασμό του ιού και στην ανθεκτικότητα της HBV λοίμωξης. Στην παρούσα μελέτη, διερευνήθηκε με μέθοδο ποσοτικής αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης πραγματικού χρόνου (quantitative real-time PCR) η παρουσία αλληλουχιών του γονιδίου S του HBV και του cccDNA σε βιοψίες ήπατος 54 ασθενών με χρόνια HBV λοίμωξη. Περιελήφθησαν 38 ασθενείς που δεν ήταν υπό αντιιική θεραπεία κατά το χρόνο λήψης της βιοψίας και 16 που είχαν υποβληθεί σε ορθοτοπική μεταμόσχευση ήπατος λόγω χρόνιας ηπατίτιδας Β με κίρρωση (n=14), κεραυνοβόλου ηπατίτιδας Β (n=1) και συνδρόμου Budd-Chiari (n=1). Τα ευρήματα συσχετίστηκαν με ορολογικές (HBV DNA, HBeAg), ιστολογικές (ενεργός δραστηριότητα της φλεγμονής, στάδιο ίνωσης) και ανοσοϊστοχημικές (θετικότητα στο HBsAG ή στο HBcAG) παραμέτρους. Διαπιστώθηκε ότι τα επίπεδα του cccDNA στο ηπατικό περέγχυμα ήταν πολύ χαμηλότερα από τα αντίστοιχα επίπεδα του γονιδίου S. Τα επίπεδα του γονιδίου S και του cccDNA του HBV ήταν χαμηλότερα στους HBeAG(-) ασθενείς από τα αντίστοιχα επίπεδα των HBeAG(+) ασθενών. Τα επίπεδα του cccDNA στο ηπατικό παρέγχυμα δεν σχετίζονταν με τον βαθμό ενεργού δραστηριότητας της φλεγμονής. Αυτό το εύρημα στηρίζει την άποψη ότι ο μηχανισμός πρόκλησης της ηπατικής βλάβης στην ηπατίτιδα Β είναι ανοσολογικός. Το στάδιο της ίνωσης στους ασθενείς μας δεν σχετίζονταν με ανοσοϊστοχημικές ή μοριακές παραμέτρους. Διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση των επιπέδων του cccDNA με την ανοσοϊστοχημική ανίχνευση του HBcAG. Το cccDNA δεν ανιχνεύθηκε στο ηπατικό μόσχευμα ασθενών που βρίσκονταν υπό θεραπεία. Περαιτέρω μελέτες των επιπέδων των μορίων του HBV θα διευκρινίσουν κατά πόσον η νέα αυτή μεθοδολογία μπορεί να φανεί χρήσιμη ως θεραπευτική παράμετρος διακοπής ή αλλαγής της αντιιικής θεραπείας στους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β. Επιπλέον η μεθοδολογία αυτή μπορεί να συμβάλει στην κατανόηση του κύκλου ζωής του HBV, η οποία είναι απαραίτητη για την επινόηση νέων διαγνωστικών μεθόδων, αλλά και θεραπειών.