Η προγνωστική σημασία των γονιδίων της απόπτωσης σε ασθενείς με μη - Hodgkin λέμφωμα στομάχου

Abstract

The biologic significance of bcl-2, bax, and p53 gene expression in patients with non-Hodgkin’s gastric lymphoma is unknown. We examined the prognostic value of these genes in 36 patients with gastric lymphoma treated in our clinic between 1990 and 1995. Paraffin-embedded specimens from 36 patients who underwent primary resection of the stomach for gastric lymphoma were analyzed immuno- histochemically for p53, bax, and bcl-2 gene expression. Expression of bax was seen in 24 of 36 patients (66.7%), p53 expression was found in 8 of 36 tumors (22.2%), and bcl-2 cytoplasmic staining was detected in 6 of 36 patients (16.7%). We performed a univariate analysis to examine the possible correlation between the expression of these genes and the survival of our patients. Expression of bax protein proved to be a statistically significant prognostic factor (p=0.049). Protein expression of p53 and bcl-2 did not statistically correlate with survival. In the bcl-2 negative (-) patient group (30 patients), those who were bax-positive had a statistically significant better survival than those who were bax-negative (63.3% vs. 36.7%, p = 0.03). There was also a statistically significant correlation between p53 expression and the grade of the tumor (p=0.0014). P53 protein expression increased along with the grade. Expression of bax is a significant prognostic factor in patients with gastric lymphoma. Its prognostic value increases significantly when studied in bcl-2-negative patients; but expression of bax failed to be an independent prognostic factor. Expression of bcl-2 and p53 has no prognostic significance. Expression of p53 seems to represent a marker for loss of differentiation.

Η βιολογική σημασία της έκφρασης των γονιδίων bcl-2, bax και p53 στους ασθενείς με γαστρικό non-Hodgkin λέμφωμα είναι αμφιλεγόμενη. Εξετάσαμε την προγνωστική αξία αυτών των γονιδίων σε 36 ασθενείς με γαστρικό λέμφωμα που υποβλήθηκαν σε θεραπεία στην κλινική μας μεταξύ 1990 και 1995. Για το σκοπό αυτό εξετάσαμε δείγματα μέσα σε παραφίνη από 36 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αρχική εκτομή του στομάχου για γαστρικό λέμφωμα και αναλύθηκαν ανοσοϊστοχημικά για την γονιδιακή έκφραση bcl-2, bax και p53. Έκφραση του bax παρατηρήθηκε σε 24 από τους 36 ασθενείς (66,7%), του p53 σε 8 από τους 36 (16,7%) και bcl-2 κυτταροπλασματική χρώση ανιχνεύθηκε σε 6 από τους 36 ασθενείς (16,7%). Πραγματοποιήσαμε μία ανάλυση μίας μεταβλητής για να εξετάσουμε την πιθανή συσχέτιση ανάμεσα στην έκφραση αυτών των γονιδίων και την επιβίωση των ασθενών μας. Η έκφραση της πρωτεΐνης bax βρέθηκε ότι αποτελεί στατιστικά σημαντικό προγνωστικό παράγοντα (p=0,049). Η πρωτεϊνική έκφραση των p53 και bcl-2 δεν είχε σημαντική συσχέτιση με την επιβίωση. Στην ομάδα των ασθενών με bcl-2(-) (n=30), αυτοί που ήταν bax(+) είχαν στατιστικά σημαντικά καλύτερη επιβίωση από αυτούς που ήταν bax(-)(63,3% έναντι 36,7%, p=0,03). Υπήρχε επίσης στατιστικά σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στην έκφραση του p53 και του βαθμού του όγκου (p=0,0014). Η πρωτεϊνική έκφραση p53 αυξάνονταν με το βαθμό του όγκου. Η έκφραση του bax είναι σημαντικό προγνωστικός παράγοντας στους ασθενείς με γαστρικό λέμφωμα. Η προγνωστική του αξία αυξάνεται σημαντικά όταν εξετάζεται σε bcl-2(-) ασθενείς, αλλά η έκφραση του bax δεν αποδείχθηκε ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας. Η έκφραση του bcl-2 και του p53 δεν έχει προγνωστική σημασία. Η έκφραση του p53 φαίνεται να αντιπροσωπεύει ένα δείκτη απώλειας της διαφοροποίησης.