Η έγχρωμη doppler υπερηχοϋστερογραφία στην μελέτη ασθενών με πάχυνση του ενδομήτριου

Abstract

The purpose of this study is to examine women with abnormal vaginal bleeding with Color Doppler Transvaginal Sonohysterography (TVS) and to distinguish between focal and diffuse endometrial abnormalities and to depict subendometrial disorders such as uterine fibromas to direct further work up. A special balloon-bearing catheter (H/S Catheter set, Ackard Laboratories) was placed through the cervical os. 10-20 ml of sterile saline were slowly injected during continuous real time Color Doppler transvaginal scanning. Multiplanar images of the uterus were then obtained. Over a 26 month period 43 patients with abnormal vaginal bleeding were examined with (TVS). Finally sonohysterography was performed at 35 patients (14 were premenopausal and 21 were postmenopausal). In the postmenopausal group 13 patients had endometrial cancer, histologically proven, 3 had endometrial polyps, 4 had endometrial hyperplasia due to Tamoxifen therapy for breast cancer and in 1 patient the istopathology revealed sarcoma. In the premenopausal group polyps were observed in 5 patients, endometrial cancer in 2 and normal secretory endometrium was found in 2 patients. Subendometrial disorders clearly depicted with TVS were found in 5 patients. Our study shows that Color Doppler (TVS) enables the physician to make an accurate diagnosis of polyps and endometrial cancer, except for the cases where endometrial cancer presents as smooth hyperplasia of the endometrium. TVS has become the standard test in the imaging evaluation of dysfunctional uterine bleeding and postmenopausal bleeding because it allows reliable differentiation between focal and diffuse endometrial lesions. Sonohysterography is a simple well- tolerated procedure that improves evaluation of the potentially abnormal endometrium. This technique has few contraindications (pelvic inflammatory disease) and leads to virtually no complications. It may be performed rapidly without significant patient discomfort and provides the referring physician with valuable information that will help determine the next step in case management in a cost-effective manner.

Σκοπός της μελέτης μας είναι η μελέτη ασθενών με μητρορραγία ή μηνορραγία που παρουσιάζουν πάχυνση του ενδομήτριου με την τεχνική της ενδοκολπικής έγχρωμης Doppler υπερηχοϋστερογραφίας. Η τεχνική αυτή συμβάλει αφενός στο να γίνει διάκριση μεταξύ των εστιακών και διάχυτων παθήσεων του ενδομήτριου και αφετέρου στο να αναγνωριστούν υποβλεννογόνιες καταστάσεις (όπως ινομυώματα) οι οποίες μπορεί να εκδηλωθούν με αιμορραγία. Οι ασθενείς αρχικά υποβάλλονταν σε ενδοκολπικό υπερηχογράφημα και εν συνεχεία σε υπερηχοϋστερογραφία με την χρήση ειδικού καθετήρα ο οποίος φέρει μπαλόνι και έχει διάμετρο 5 Fr (Η/S Catheter set, Ackard Laboratories). Εισάγονται 10- 20 ml φυσιολογικού ορού και λαμβάνονται εικόνες σε διάφορα επίπεδα. Σε χρονικό διάστημα 26 μηνών εξετάσθηκαν 43 ασθενείς με αιμορραγία στις οποίες το απλό υπερηχογράφημα (υπερηβικό ή ενδοκολπικό ) ανέδειξε πάχυνση του ενδομήτριου. Από τις ασθενείς αυτές στην μελέτη μας περιελήφθησαν 35 οι οποίες υπεβλήθησαν σε ενδοκολπικής έγχρωμης Doppler υπερηχοϋστερογραφίας. Οι ασθενείς διακρίθηκαν στις προεμμηνοπαυσιακές (14 συνολικά) και στις μετεμμηνοπαυσιακές (21 συνολικά). Στην ομάδα των μετεμμηνοπαυσιακών ασθενών 13 έπασχαν από καρκίνο ενδομήτριου ιστολογικά αποδεδειγμένο, 3 είχαν ενδομητρικούς πολύποδες, 4 είχαν υπερπλασία ενδομήτριου συνεπεία λήψεως ταμοξιφαίνης για καρκίνο του μαστού και 1 έπασχε από σάρκωμα μήτρας. Στην ομάδα των προεμμηνοπαυσιακών ασθενών, 5 είχαν πολύποδες μήτρας, 2 εξ αυτών καρκίνο ενδομήτριου, σε 2 αποδείχθηκε ότι η πάχυνση του ενδομήτριου οφειλόταν σε φυσιολογικό εκκριτικό ενδομήτριο και τέλος σε 5 η αιμορραγία οφειλόταν σε υποβλεννογόνια αίτια όπως ινομυώματα (σε 3 ασθενείς), αδενομύωμα (σε 1 ασθενή) και λίπωμα μήτρας (σε 1 ασθενή). Τα ευρήματα της υπερηχοϋστερογραφίας συσχετίστηκαν με τα παθολογοανατομικά ευρήματα σε 31 ασθενείς. Στις υπόλοιπες λόγω της καλοήθους φύσεως των παθήσεων τους δεν υπήρξε ιστολογική επιβεβαίωση. Η υπερηχοϋστερογραφία είναι μία απλή και καλά ανεκτή μέθοδος από την ασθενή, η οποία βελτιώνει σημαντικά την εκτίμηση του δυνητικά παθολογικού ενδομήτριου. Ουσιαστικά δεν έχει καμία αντένδειξη, πλην της ενεργού πυελικής φλεγμονώδους νόσου και ουσιαστικά καμία σοβαρή επιπλοκή. Μπορεί να εκτελεστεί γρήγορα χωρίς προετοιμασία των ασθενών, έχει χαμηλό κόστος και το σημαντικότερο όλων είναι ότι δίνει στον παραπέμποντα ιατρό σημαντικές πληροφορίες οι οποίες θα συμβάλουν στο να σχεδιαστεί με ακρίβεια η περαιτέρω θεραπευτική αντιμετώπιση της ασθενούς.