Μελέτη αιμοδυναμικών μεταβλητών σε πρότυπα κεραυνοβόλου ηπατικής ανεπάρκειας: ισχαιμικό και ανηπατικό: πειραματική μελέτη

Abstract

Acute liver failure or fulminant hepatic failure (FHF) is a rare disorder that often leads to devastating consequences. Before transplantation was possible, the case mortality rate was 80%. Currently, liver transplantation is the only treatment universally accepted. The removal of the non functioning liver in case of terminal stage of fulminant hepatic failure or primary non function of the liver graft, and the patient’s support by various systems until a proper graft is found was thought to be a salvage procedure. The aim of our study was to compare the hemodynamic alterations in the anhepatic (total hepatectomy) and the ischemic experimental models FHF.Methods: Twenty young landrace pigs, weighting 20-25 kgr were studied. Ligation of the hepatic artery and portocaval anstomosis was performed (model of ischemic hepatic injury) and the animals were observed for a period of 18 hours. The induction of FHF was confirmed by biochemical indices and the animals were randomly assigned either to Group A (ischemic model) in which the liver was left in place and monitoring was performed , or Group B (anhepatic model) for which total hepatectomy was. No inotropic agents were administered during the period of observation. Statistical evaluation was performed using one way ANOVA analysis and t-testResults: Hemodynamic deterioration was observed in Group B (anhepatic model) (Cardiac index in Group A 7.59± 1.25 L min'1 m 2 vs. 2.92± 0.68 L min'1 m0 in Group B, P < 0.05.). Conclusions: The results of this study demonstrated a greater hemodynamic deterioration after total hepatectomy compared to the ischemic liver model. It is possible that the maintenance of a malfunctioning liver may be preferable in cases of FHF in terms of hemodynamic stability.

Η οξεία ήπατική ή κεραυνοβόλος ηπατική ανεπάρκεια (ΚΗΑ) αν και όχι ιδιαίτερα συχνή, έχει χαρακτηρισθεί σαν μια από τις πιο επικίνδυνες νοσογόνες οντότητες με θνητότητα που κυμαίνεται μεταξύ 80 - 97 % προτού η μεταμόσχευση ήπατος ήταν δυνατή. Η μεταμόσχευση ήπατος είναι η μόνη αποδεκτή παγκοσμίως θεραπεία για ασθενείς με ΚΗΑ . Η αφαίρεση του μη λειτουργούντος ήπατος σε περίπτωση τελικού σταδίου ΚΗΑ ή μη λειτουργίας του μεταμοσχευμένου ήπατος αμέσως μετά τη μεταμόσχευση, και η υποστήριξη του ασθενή με διάφορα συστήματα υποστήριξης έως ότου βρεθεί ένα κατάλληλο μόσχευμα είναι, πιθανά, μια επέμβαση διάσωσης. Ο στόχος της μελέτης μας ήταν να συγκριθούν οι αιμοδυναμικές μεταβολές στο ανηπατικό (ολική ηπατεκτομή) και ισχαιμικό πειραματικό πρότυπο ΚΗΑ. Μέθοδοι: Είκοσι νέοι χοίροι γένους landrace, βάρους 20-25 kg μελετήθηκαν. Απολίνωση της ηπατικής αρτηρίας και πυλαιοκοιλική αναστόμωση εκτελέσθηκε (ισχαιμικό πρότυπο) και τα ζώα παρατηρήθηκαν για μια περίοδο 18ωρών. Η επαγωγή της ΚΗΑ επιβεβαιώθηκε χρησιμοποιώντας βιοχημικούς δείκτες. Στη συνέχεια τα ζώα χωρίσθηκαν τυχαία στη μία από τις δύο ομάδες : A (ισχαιμικό πρότυπο), 10 χοίροι, όπου καμία περαιτέρω χειρουργική επέμβαση δεν ακολουθούσε τη διάνοιξη και σύγκλειση του κοιλιακού τοιχώματος , ή ομάδα Β (ανηπατικό πρότυπο), 10 χοίροι που υποβλήθηκαν σε ολική ηπατεκτομή. Ινότροποι παράγοντες δεν χορηγήθηκαν καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου παρατήρησης. Η στατιστική αξιολόγηση εκτελέσθηκε χρησιμοποιώντας ανάλυση ANOVA και t-test.Αποτελέσματα: Αιμοδυναμική επιδείνωση παρατηρήθηκε στην ομάδα Β(ανηπατικόπρότυπο) (καρδιακός δείκτης στην ομάδα A 7.59± 1.25 Lmin 1 m'2 ενώ 2.92± 0.68 L min 1 m2 για την ομάδα Β, Ρ < 0.05.).Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης κατέδειξαν μεγαλύτερη αιμοδυναμική επιδείνωση μετά από ολική ηπατεκτομή. Είναι δυνατό η συντήρηση ενός δυσλειτουργώντος ήπατος να είναι προτιμητέα σε περιπτώσεις ΚΗΑ από την άποψη της αιμοδυναμικής σταθερότητας.