Διάγνωση και θεραπεία της συγγενούς ατρησίας του ρινοδακρυϊκού πόρου με τη χρήση της ενδορινικής ενδοσκόπησης

Abstract

Σκοπός: Η αξιολόγηση του καθετηριασμού του ρινοδακρυϊκού πόρου με τη χρήση της ενδορινικής ενδοσκόπησης σαν βοηθητικού μέσου στην διάγνωση και θεραπεία της συγγενούς ατρησίας. Μέθοδος: 52 οφθαλμοί από 40 παιδιά με ιστορικό συγγενούς ατρησίας του ρινοδακρυϊκού πόρου (ΣΑΡΔΠ), υποβλήθηκαν σε επέμβαση καθετηριασμού του πόρου με ταυτόχρονη ενδοσκόπηση της ρινικής κοιλότητας για πρώτη φορά, με γονική αναισθησία στο νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού» μεταξύ Ιουνίου 2005 - Ιουνίου 2007. Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν μετεγχειρητικά για τουλάχιστον έξι μήνες. Η επέμβαση χαρακτηρίστηκε επιτυχημένη στις περιπτώσεις όπου είτε υπήρχε πλήρης εξαφάνιση των συμπτωμάτων είτε σημαντική βελτίωση αυτών με ελάχιστη έξαρση τους κατά την έκθεση στο κρύο και τον αέρα. Αποτελέσματα: Η ηλικία των παιδιών κυμαίνονταν από 12-126 μήνες. Στο 57.7% (30/52) των οφθαλμών τα συμπτώματα αποδόθηκαν σε ένα και μοναδικό μηχανικό κώλυμα κατά μήκος της δακρυϊκής συσκευής. Σε 7 από τους παραπάνω οφθαλμούς υπήρχε στένωση των δακρυϊκών σωληναρίων. Σε τρεις κώλυμα στο ανώτερο τμήμα του ρινοδακρυϊκού πόρου. Σε εννέα οφθαλμούς ο ρινοδακρυϊκός πόρος (ΡΔΠ) ήταν στενός και σε άλλους εννέα υπήρχε ατρησία του κάτω άκρου του ΡΔΠ. Δύο οφθαλμοί είχαν μόνο ενδορινικές ανωμαλίες. Στο 30.76% (16/52) των οφθαλμών τα συμπτώματα αποδόθηκαν σε σύνθετα κωλύματα. Σε εννέα οφθαλμούς τα δακρυϊκά σωληνάρια βρέθηκαν στενεμένα και επιπλέον είτε υπήρχε μεμβράνη στο κάτω στόμιο του ΡΔΠ σε τέσσερεις από αυτούς, είτε ο ΡΔΠ ήταν στενεμένος σε τρεις είτε συνυπήρχαν ενδορινικές ανωμαλίες σε δύο. Δύο οφθαλμοί είχαν στένωση δακρυϊκών σημείων και στενό ΡΔΠ. Δύο οφθαλμοί είχαν στενό ΡΔΠ και στενή κάτω ρινική κόγχη έξι οφθαλμοί (6/52) είχαν λειτουργικό κώλυμα. Με τη χρήση της ενδορινικής ενδοσκόπησης εντοπίστηκαν ενδορινικές ανωμαλίες σε δώδεκα οφθαλμούς και θεραπεύθηκαν στους εννέα από αυτούς. Σε έναν οφθαλμό υπήρχαν συμφύσεις μεταξύ κάτω ρινική κόγχη και πλάγιου ρινικού τοιχώματος. Σε άλλον οφθαλμό η κάτω ρινική κόγχη ήταν ευμεγέθης. Σε έναν άλλο ο ρινικός βλεννογόνος ήταν χαλαρός. Σε τρεις οφθαλμούς η κάτω ρινική κόγχη ήταν στενή. Σε άλλους τρεις, το κάτω στόμιο του ΡΔΠ ήταν έκτοπο. Σε τρεις οφθαλμούς ο καθετήρας ακολούθησε υποβλεννογόνια πορεία. Το συνολικό ποσοστό επιτυχίας ήταν 84.6% (44/52) οφθαλμούς. Σε οκτώ οφθαλμούς τα συμπτώματα παρέμειναν. Οι περιπτώσεις με ενδορινικές ανωμαλίες που θεραπεύτηκαν με τη βοήθεια της ενδοσκόπησης συνέβαλαν κατά 17.31% στο συνολικό ποσοστό επιτυχίας.