Προσδιορισμός της απόπτωσης στο ήπαρ επιμύων με πειραματικά επαγώμενο σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας (ARDS)

Abstract

Εισαγωγή: Η ενδοτοξιναιμία ενεργοποιεί την Συστηματική Φλεγμονώδη Απάντηση (SIRS) και καταλήγει σε πολυοργανική ανεπάρκεια (Multiple Organ Failure-MOF). Ένα από τα όργανα που προσβάλλεται είναι το ήπαρ με αποτέλεσμα την ηπατική ανεπάρκεια. Τελευταία δεδομένα ενοχοποιούν την απόπτωση στην παθοφυσιολογία της πολυοργανικής ανεπάρκειας. Σκοπός μας είναι η μελέτη της απόπτωσης στο ηπατικό παρέγχυμα μετά από ενδοπεριτοναϊκή έγχυση ενδοτοξίνης. Υλικό και μέθοδος: Σε όλα τα ζώα προκλήθηκε πειραματικά ARDS με την ενδοπεριτοναϊκή χορήγηση 15mg/kg LPS (E. Coli LPS 0111:B4 από Alexis Biochemicals 581-002-M005) που αντιστοιχεί στην LD55. Τα ζώα τυχαιοποιήθηκαν πριν τη χορήγηση LPS στις εξής ομάδες: Ομάδα A όπου σε 15 επίμυες χορηγήθηκε ενδοφλέβια Benzyloxycarbonil-Val-Ala-Asp fluoromethylketone, (ZVAD.fmk, Alexis Biochemicals 260-020-M005) διαλυμένο σε αραίωση 2 mg/ml με 1% διμεθυλσουλφοξείδιο (DMSO) σε 4 δόσεις, Ομάδα Επιβίωσης με 15 επίμυες και τέλος Ομάδα Γ με 16 επίμυες στους οποίους μελετήθηκε το φαινόμενο σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Σε πέντε πειραματόζωα έγινε ενδοπεριτοναϊκή χορήγηση στείρου μη πυρετογόνου φυσιολογικού ορού και χρησιμοποιήθηκαν σαν ομάδα ελέγχου. Από κάθε νεκρό ζώο έγινε λήψη του ήπατος το οποίο διατηρήθηκε στους -80°C. Ο προσδιορισμός της απόπτωσης των κυττάρων του ήπατος πραγματοποιήθηκε με κυτταρομετρία ροής και ανοσοϊστοχημεία. Αποτελέσματα: Αύξηση της συνολικής απόπτωσης των κυττάρων του ήπατος παρατηρήθηκε στους επίμυες της ομάδας LPS στις 8 ώρες τόσο σε σχέση με τις 24 ώρες (p: 0.05), όσο και σε σχέση με την ομάδα των control (p: 0.01). Στους ίδιους επίμυες LPS βρέθηκε στατιστικά σημαντικά αυξημένο το ποσοστό των ουδετερόφιλων κυττάρων στον ηπατικό ιστό σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Επίσης παρατηρήθηκε ραγδαία αύξηση του ποσοστού των μονοκύτταρων από τις 24 στις 72 ώρες (p: 0.033) και αύξηση του ποσοστού της απόπτωσης των ίδιων κυττάρων στις 72 ώρες (p: 0.012). Παρομοίως παρατηρήθηκε αύξηση του ποσοστού της απόπτωσης των CD4 λεμφοκυττάρων στις 8 ώρες (p: 0.05). Στους επίμυες της ομάδας A βρέθηκε ότι τα ζωντανά μονοκύτταρα και ουδετερόφιλα με έκφραση ενεργής κασπάσης-3 είναι στατιστικά σημαντικά αυξημένα σε σχέση με τους επίμυες της ομάδας η οποία έλαβε μόνο LPS ενώ μειώνεται το ποσοστό της απόπτωσης η οποία εξαρτάται από την έκφραση της ενεργής κασπάσης-3 στα ουδετερόφιλα (p: 0.038). Η ανοσοϊστοχημική χρώση του ηπατικού παρεγχύματος για caspase-8, bax και cytochrome C δεν κατέδειξε καμία στατιστικά σημαντική διαφορά. Συμπεράσματα: Στην μελέτη παρατηρήθηκε χρονοεξαρτώμενη συσσώρευση τόσο των ουδετερόφιλων όσο και των πολυμορφοπυρήνων. Η αυξημένη απόπτωση του ηπατικού παρεγχύματος πιθανόν εμπλέκεται στο μηχανισμό πολυοργανικής ανεπάρκειας. Ο αποκλεισμός της ενεργοποίησης της κασπάσης με ZVAD φαίνεται να προστατεύει τα ποντίκια από το θάνατο μετά από τη συστηματική έγχυση του LPS. Η αποπτωτική οδός είναι πιθανό να έχει μεγάλη σημασία και στους ασθενείς με ARDS.