Τυχαιοποιημένη συγκριτική μελέτη ενδοσκοπικής και ανοικτής χειρουργικής μεθόδου διάνοιξης του εγκάρσιου συνδέσμου σε σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα

Abstract

This study compares the endoscopic carpal tunnel release with the conventional open technique with respect to short and long-term improvements of functional and clinical outcomes. We assessed 72 outpatients diagnosed with carpal tunnel syndrome. Thirty-seven patients underwent the endoscopic method according to Chow and 35 were assigned to the open method. Improvement in symptoms, severity and functionality were evaluated shortly preoperatively (at two days, one week and two weeks) and one year after using the Symptom Severity Scale, Symptom Severity Status and DASH questionnaire. Changes in clinical outcomes (grip strength, key pinch and two-point discrimination test) were evaluated one year postoperatively. Complications were also assessed. Both groups showed similar improvement in all but one outcome one year after the release; increase in grip strength was significantly higher for the endoscopic group. However, the endoscopic method was associated with a significantly faster short-term recovery as it showed higher improvement in symptoms and functional status compared with the open method two days, one and two weeks postoperatively. Separate analysis of the questions referring to the pain reveals that the delay of improvement in the open group is due to the persistence of pain for a longer period. Paresthesias and numbness decrease immediately after the operation with comparable rates for both groups. Endoscopic carpal tunnel release appears to provide a faster recovery to the operated patients, at least for the first two weeks, with faster relief of pain and faster improvement of functional abilities. At one year postoperatively, both open and endoscopic techniques seem to be equivalents efficient, except from the grip strength that appears to be more increased to the endoscopic treated patients.

Σκοπός της μελέτης είναι η σύγκριση της ΑΔΚΣ με την ΕΔΚΣ σύμφωνα με την μέθοδο των δύο πυλών του Chow και συγκεκριμένα η σύγκριση των αποτελεσμάτων μετά την χειρουργική αποκατάσταση και η εξέλιξη αυτών στην πορεία του χρόνου. Σκοπός είναι η αναζήτηση ενδεχομένων διαφορών στην αποκατάσταση μετά το χειρουργείο τόσο όσον αφορά στην θεραπεία της νόσου και στην υποχώρηση των συμπτωμάτων, όσο και στην μετεγχειρητική νοσηρότητα. Η μελέτη περιλαμβάνει 72 ασθενείς που προσήλθαν για χειρουργική αποκατάσταση συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα. Οι 35 από αυτούς χειρουργήθηκαν με την συμβατική ανοικτή μέθοδο, ενώ οι 37 με την ενδοσκοπική μέθοδο με τη χρήση δύο πυλών, όπως αυτή περιγράφηκε από τον Chow. Η σύγκριση περιλαμβάνει τόσο την αντικειμενική αξιολόγηση των ασθενών όσο και την υποκειμενική αξιολόγηση των συμπτωμάτων από τους ίδιους τους ασθενείς. Περιλαμβάνει επίσης τα διάφορα στάδια της αποκατάστασης, τόσο το άμεσα μετεγχειρητικό, λίγες μόλις ημέρες μετά το χειρουργείο, όσο και το απώτερο, ένα χρόνο μετά την χειρουργική διάνοιξη του εγκαρσίου συνδέσμου. Καταγράφονται επίσης τόσο οι μετεγχειρητικές ενοχλήσεις, όσο και ενδεχόμενες επιπλοκές καθώς και ενδεχόμενη υποτροπή ή επανεπέμβαση. Τόσο η ανοικτή όσο και η ενδοσκοπική διάνοιξη του καρπιαίου σωλήνα κατά την τεχνική δύο πυλών του Chow, είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές επεμβάσεις στην αντιμετώπιση του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα. Ένα χρόνο μετά την επέμβαση, τα αποτελέσματα είναι απολύτως συγκρίσιμα μεταξύ των δύο μεθόδων. Η δύναμη δραγμού ωστόσο βρέθηκε να αυξάνεται ελαφρά περισσότερο στους ασθενείς με ενδοσκοπική διάνοιξη, ένα χρόνο μετά το χειρουργείο. Η βασική ωστόσο διαφορά που βρέθηκε στην μελέτη μας, αφορά στο ρυθμό επίτευξης του τελικού αποτελέσματος. Τουλάχιστον για τις πρώτες δύο εβδομάδες από το χειρουργείο που έχουμε μετρήσεις, φαίνεται πως η ΕΔΚΣ προσφέρει γρηγορότερη αποκατάσταση όσον αφορά κυρίως στον πόνο και στις λειτουργικές ικανότητες.