Εφαρμογή κλασσικών και σύγχρονων μεθόδων στην αντιμετώπιση της βερτισιλλίωσης της ελιάς

Abstract

Verticillium wilt is the most serious disease affecting olive in Mediterranean countries and California. The purpose of the present study was to evaluate methods to control the disease as well as to investigate the possible mechanisms of resistance of olive cultivars against against Verticillium dahliae. This research was focused on four basic directions: a) evaluation of resistance of potentially olive rootstocks against V. dahliae, b) resistance evaluation and differentiation of three famous Greek olive cultivars (cvs Amfissis, Kalamon, Koroneiki) against the defoliating and non defoliating V. dahliae pathotypes, c) biological control of Verticillium wilt of olive using the antagonistic agent Paenibacillus alvei K-165, d) investigation of the involvement of antifungul compounds in defence responses of olive cultivars to V. dahliae. Results suggest that two out of three rootstocks are resistant but not immune while the D. V. dahlia pathotype may be not a real threat for two important Greek olive cultivars. The strain K-165 was successfully controlled Verticillium wilt of olive in field experiment whereas changes of phenolic compounds in olive tissues as result of defence responses of the two cultivars. In vitro study revealed that verbascoside restricted the density of fungal growth of V. dahliae.

Η βερτισιλλίωση αποτελεί τη σημαντικότερη ασθένεια της ελιάς στις χώρες της Μεσογείου και στην Καλιφόρνια. Στόχος της παρούσας εργασίας ήταν η αξιολόγηση μεθόδων οι οποίες συμβάλουν στην αντιμετώπιση της ασθένειας στην ελιά, καθώς και η διερεύνηση πιθανών μηχανισμών ανεκτικότητας. Η ερευνητική μελέτη βασίστηκε σε τέσσερις βασικές κατευθύνσεις: α) αξιολόγηση υποκειμένων ελιάς ως προς την αντοχή τους στο μύκητα Verticillium dahliae β) αξιολόγηση της ανθεκτικότητας και συγκριτική διαφοροποίηση τριών σημαντικών ποικιλιών ελιάς (Αμφίσσης, Καλαμών, Κορωνέικη) στην αποφυλλωτική και μη αποφυλλωτική φυλή του παθογόνου, γ) αξιολόγηση της ικανότητας του βακτηρίου Paenibacillus alvei Κ-165 να προστατεύει την ελιά από την ασθένεια και δ) διερεύνηση των πιθανών μηχανισμών ανθεκτικότητας ποικιλιών ελιάς στη βερτισιλλίωση. Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι υπάρχουν υποκείμενα με υψηλά επίπεδα ανεκτικότητας στην ασθένεια, ενώ η αποφυλλωτική φυλή πιθανόν να μην αποτελεί απειλή για δύο σημαντικές Ελληνικές ποικιλίες της χώρας μας. Ενθαρρυντικά φαίνεται να είναι τα αποτελέσματα για την αντιμετώπιση της βερτισιλλίωσης της ελιάς με το στέλεχος K-165, ενώ πέρα των μεταβολών των φαινολικών ενώσεων στους ιστούς της ελιάς, σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση του φαινομένου της ανεκτικότητας φαίνεται να διαδραματίζει η ένωση verbascoside.