Φλεγμονώδης απόκριση και κινητική του οξυγόνου κατά τη μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κοπώσεως και την πρώιμη φάση της ανάκαμψης σε ασθενείς με σαρκοείδωση

Abstract

Study objectives: To investigate if there is a correlation between 1L-6 serum levels and oxygen kinetics during maximal CPET and early recovery in patients with sarcoidosis as compared to healthy subjects. Participants: Thirty-four consecutive patients with sarcoidosis (12 male / 22 female, aged 43 ± 11) and 11 healthy volunteers (3 male / 8 female, aged 29 ± 5) underwent maximal CPET on a treadmill. Twenty-six of the patients were not receiving corticoid therapy at the time of CPET. Breath by breath analysis was used for measuring oxygen consumption (VO₂), carbon dioxide production (VCO₂) and ventilation. Serum levels of IL-6 were measured before, at peak of exercise, and 15 minutes after exercise with a high sensitivity ELISA method. Results: Patients with sarcoidosis had significantly higher values in serum of tnterleukin-6 before exercise testing, at peak of exercise and at the time of recovery than healthy volunteers. Patients with sarcoidosis had significantly lower peak values for VO₂ at peak of exercise (24.34 ± 4.6 ml/kg/min vs 33.59 ±7.1 ml/kg/min, p=0.001) and at anaerobic threshold (17.64 ± 4 ml/kg/min vs 23.72 ± 5.92 ml/kg/min, p=0.008), and slower recovery (1 ± 0.289 lt/min/min vs 1.24 ± 0.166, p= 0.003) when compared to healthy subjects. A negative correlation was found between IL-6 serum levels and VO₂ peak (lt/min) (r= - 0.483, p=0.013), as well as between IL-6 serum levels and anaerobic threshold (ml/kg/min) (r= - 0.507, p=0.008), in patients not receiving corticoids. There was also found that the mean value of IL-6 serum levels in patients with VO₂ lt slope < 0.8 lt/min/min were significantly higher compared to patients with VO₂ lt slope > 0.8 lt/min/min (p < 0.05). Conclusion: These data may indicate an important role of the inflammatory process in the pathophysiological mechanisms of exercise limitation in patients with sarcoidosis.

Σκοπός: Η διερεύνηση της συσχέτισης των επιπέδων της ιντερλευκίνης-6 του ορού με την κινητική του οξυγόνου κατά τη μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κοπώσεως (ΚΑΔΚ) και την πρώιμη φάση της ανάκαμψης, σε ασθενείς με σαρκοείδωση και υγιείς μάρτυρες. Υλικό-μέθοδος: Στη μελέτη έλαβαν μέρος τριάντα-τέσσερις ασθενείς με σαρκοείδωση (12 άνδρες / 22 γυναίκες, 43 ± 11 ετών) και 11 υγιείς μάρτυρες (3 άνδρες ± 8 γυναίκες, 29 ±5 ετών), οι οποίοι υποβλήθηκαν σε μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κοπώσεως σε κυλιόμενο τάπητα. Υπολογίσθηκαν η μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου (VO₂), η αποβολή διοξειδίου του άνθρακα (VCO₂), και ο αερισμός, με τη μέθοδο αναπνοή-αναπνοή. Τα επίπεδα της ιντερλευκίνης-6 υπολογίσθηκαν με την υψηλής ευαισθησίας μέθοδο ELISA, πριν την άσκηση, στο μέγιστο της άσκησης, και δεκαπέντε λεπτά μετά το τέλος της άσκησης. Αποτελέσματα: Οι σαρκοειδικοί ασθενείς είχαν στατιστικά σημαντικάχαμηλότερη μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου σε σύγκριση με τους υγιείς (24.34 ± 4.6 ml/kg/min vs 33.59 ± 7.1 ml/kg/min, p=0.001 ) καθώς επίσης και σημαντικά χαμηλότερη τιμή αναερόβιου ουδού (17.64 ± 4 ml/kg/min vs 23.72 ± 5.92 ml/kg/min, p=0.008) και κλίσης VO₂ lt slope (1 ± 0.289 lt/min/min vs 1.24 ± 0.166, p=0.003). Τα επίπεδα της Ιντερλευκίνης-6 ήταν σημαντικά υψηλότερα στον ορό των ασθενών από ότι στον ορό των υγιών ατόμων, και παρουσίασαν αρνητική συσχέτιση με την μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου, τον αναερόβιο ουδό και την κλίση VO₂ lt. Οι σαρκοειδικοί ασθενείς με βραδεία φάση ανάκαμψης (κλίση VO₂ lt < 0.8 It/min/min) είχαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερα επίπεδα IL-6 στον ορό τους από τους ασθενείς με ταχεία φάση ανάκαμψης (κλίση VO₂ lt ≥ 0.8 It/min/min) (p < 0.05) Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα αυτά είναι ενδεικτικά του ρόλου της φλεγμονώδους απόκρισης στους παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς της μειωμένης ανοχής στην άσκηση στους ασθενείς με σαρκοείδωση.