Τροποποιημένη τραχειοπλαστική και βρογχοπλαστική τεχνική για αποκατάσταση της κύριας και δευτερεύουσας τροπίδας σε ασθενείς χειρουργούμενους για καρκίνο του πνεύμονα

Abstract

Background: We study the reliability and the results of the modified tracheoplastic and bronchoplastic technique for the restoration of the primary and secondary carina in patients who have been operated for lung cancer. This specific investigation have in view to investigate if the modified tracheoplastic and bronchoplastic technique for the restoration of the primary and secondary carina exceed all the other surgical techniques when we compeer the surgical mortality and the survival rate of the patients. Methods: From 1985 until 2005 the modified tracheoplastic and bronchoplastic technique for the restoration of the primary and secondary carina has been performed in thirty patients. In eighteen of them we performed the modified tracheoplastic technique and in twelve patients the modified bronchoplastic technique. This new surgical technique has been utilized for the restoration of the carina or the lower part of trachea or the central part of the main bronchus but in a distance of less than 2 cm from the carina with partial infiltration from the disease and only then the location of the tumor cells are detected in one part of the tracheobronchial wall. This means that the tumor cells must not infiltrate circularly the whole surface of the respiratory tract. Patients in whom the disease is located proximal from the opening of the primary bronchus, when the lobar tumor infiltrate the main bronchus from the external surface or when the tumor is located distally from the lobar bronchus with metastatic lymph nodes attaching the main bronchus and the disease is located in only one part of the wall of the respiratory tract are candidates for this type of surgical intervention. The topographical ascertainment of the infiltration of the respiratory tract has been proved before or during the operation with endoscopic collection of tissue samples from the healthy and the disease respiratory tissue. Also we study only the patients in whom during the staging of their disease we didn’t found any lymph node metastasis (N0) or the infiltration of the lymph nodes belongs according to T.N.M. staging to N1 and N2. We exclude all the patients with metastasis (M1) and according to T.N.M. staging all those with infiltrating lymph nodes stage N3. According to the modified tracheoplastic and bronchoplastic technique we preserve a part of the main bronchus from the removed lung, which is not infiltrated with neoplastic cells, and we use it as a flap to restore the defect of the healthy bronchus or trachea. Similarly when the neoplastic tissue is located in the lobar bronchus we used a flap to restore the defect of the lobar bronchus with a preserve part of healthy tissue from the removed lobar bronchus or the adjoining lobar bronchus, which is not infiltrated with neoplastic cells. The site of the anastomosis is reinforced with a flap from the splachnic pleura or intercostals muscle or tissue glue. A systemic lymph node dissection has been performed in every patient. ................................................................................................................................

Σκοπός: Η μελέτη, η αξιολόγηση και η αποτελεσματικότητα της τροποποιημένης τραχειοπλαστικής και βρογχοπλαστικής τεχνικής στην αποκατάσταση της κύριας και δευτερεύουσας τρόπιδας σε ασθενείς χειρουργημένους για καρκίνο του πνεύμονα. Συγκεκριμένα η έρευνα αυτή αποσκοπεί στο να διερευνήσει αν η τροποποιημένη τεχνική της κύριας και δευτερεύουσας τρόπιδας υπερτερεί των άλλων εφαρμοζόμενων τεχνικών από άποψη άμεσης εγχειρητικής θνητότητας και απώτερης επιβίωσης των αρρώστων. Υλικό και Μέθοδος: Από το 1984 έως το 2005 η τροποποιημένη τραχειοπλαστική και βρογχοπλαστική τεχνική για την αποκατάσταση της κύριας και δευτερεύουσας τρόπιδας εφαρμόστηκε σε τριάντα (30) ασθενείς. Στους δεκαοκτώ διενεργήθηκε τροποποιημένη τραχειοπλαστική εκτομή και σε δώδεκα τροποποιημένη βρογχοπλαστική εκτομή. Η νέα αυτή τεχνική χρησιμοποιήθηκε για την αποκατάστασης της τρόπιδος, ή του κατώτερου τμήματος της τραχείας ή του κεντρικότερου τμήματος του στελεχιαίου βρόγχου σε σημείο εγγύτερο των 2cm από την τρόπιδα με μερική διήθηση από την νόσο και εφ’ όσον αυτή περιορίζεται σ’ ένα τμήμα μόνο του τοιχώματος. Αυτό σημαίνει ότι η νεοπλασματική νόσος δεν θα πρέπει να καλύπτει κυκλοτερώς ολόκληρη την επιφάνεια του αυλού του τραχειοβρογχικού δένδρου. Η νέα αυτή τεχνική χρησιμοποιήθηκε ακόμα σε ασθενείς που η νόσος εντοπίζονταν κεντρικά του στομίου του λοβαίου βρόγχου, όταν ο λοβαίος όγκος διηθεί τον στελεχιαίο βρόγχο από την εξωτερική επιφάνεια και όταν ο όγκος βρίσκεται περιφερικά του λοβαίου βρόγχου με μεταστατικούς λεμφαδένες του προσκολλούνται στον στελεχιαίο βρόγχο και η νόσος περιορίζεται σ’ ένα τμήμα μόνο του τοιχώματος. Η τοπογραφική διαπίστωση της διήθησης του τοιχώματος του τραχειοβρογχικού δένδρου διαπιστώθηκε προεγχειρητικά ή διεγχειρητικά με ενδοσκοπική λήψη βιοψιών τόσο από το υγιές όσο και από το νεοπλασματικό ιστό. Επιπλέον επιλέχτηκαν ασθενείς στους οποίους κατά την σταδιοποίηση της νόσου δεν διαπιστώθηκαν (Ν0) ή διαπιστώθηκαν διηθημένοι λεμφαδένες σταδίου (Ν1 ή Ν2). Αποκλείσθηκαν εκείνοι με νόσο Ν3 ή εντοπίσθηκαν μεταστάσεις Μ1. Σύμφωνα με την τροποποιημένη τραχειοπλαστική και βρογχοπλαστική τεχνική διατηρήθηκε τμήμα του στελεχιαίου βρόγχου του εξαιρεθέντος πνεύμονος που δεν διηθείται από την νόσο και χρησιμοποιήθηκε σαν κρημνός για να αποκατασταθεί το έλλειμμα στον βρόγχο του υγιούς πνεύμονος ή της τραχείας. Ομοίως όταν η νόσος εντοπίζονταν στους λοβαίους βρόγχους χρησιμοποιήθηκε κρημνός για να αποκατασταθεί το έλλειμμα στους λοβαίους βρόγχους από το εξαιρεθέν ή το γειτονικό τμήμα του λοβαίου βρόγχου που δεν διηθείται από τη νόσο. ..................................................................................................................