Οι πνευμονοπρωτεΐνες στην εκτίμηση της πνευμονικής βλάβης από μηχανικό αερισμό σε πρόωρα νεογνά

Abstract

The aim of the present thesis was to examine the prognostic value of serum pneumonoproteins CC16 and SP-D levels with regard to respiratory distress syndrome severity and bronchopulmonary dysplasia development in preterm neonates requiring mechanical ventilation. Additionally, we investigated whether the application of two different ventilation modes, such as, synchronized intermittent mandatory ventilation and high frequency oscillatory ventilation, would affect circulating pneumonoproteins levels. Lung development and lower respiratory tract’s anatomy were described. Also, the latest data on pulmonary surfactant synthesis, metabolism, biophysical activities and indications of use and the latest data regarding the pathophysiology of respiratory distress syndrome and pathophysiology and treatment of bronchopulmonary dysplasia were reviewed. Additionally, the current knowledge on the prognostic value of biomarkers with respect to lung injury was represented. Demographic, perinatal, neonatal characteristics and outcome parameters of the study groups were recorded. Serum biomarkers assay and statistical analysis tests were also described. Results were analyzed and displayed in tables and pictures. Results showed that the application of mechanical ventilation in preterm neonates is significantly associated with increased serum levels of CC16 soon after birth, which remain increased in those neonates subsequently developing bronchopulmonary dysplasia. On the contrary, serum SP-D levels are increased only during the acute phase of mechanical ventilation. Increased CC16 levels on the 14th day of life have important prognostic value regarding later bronchopulmonary dysplasia development. On the contrary, SP-D levels have no prognostic value. Application of optimized ventilation with both ventilatory modes used in our study resulted in comparable serum CC16, SP-D and IL-6 levels. Results were discussed in association with the existing literature data.

Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν η αξιολόγηση της αξίας των κυκλοφορούντων επιπέδων των πνευμονοπρωτεϊνών CC16 και SP-D ως πρώιμων δεικτών εκτίμησης της βαρύτητας του συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας και ανάπτυξης βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας σε πρόωρα νεογνά σε μηχανικό αερισμό. Παράλληλα, εκτιμήθηκε η επίδραση δύο διαφορετικών μοντέλων αερισμού (συγχρονισμένου διαλείποντος υποχρεωτικού αερισμού, υψίσυχνου αερισμού με ταλαντώσεις) στα επίπεδα ορού των συγκεκριμένων πνευμονοπρωτεϊνών. Στο γενικό μέρος περιγράφηκαν τα στάδια ανάπτυξης του πνεύμονα και η ανατομία του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Παρατέθηκαν δεδομένα για τη σύνθεση, το μεταβολισμό, τις βιοφυσικές ιδιότητες και τις ενδείξεις χορήγησης του επιφανειοδραστικού παράγοντα. Επίσης, ανασκοπήθηκαν τα νεότερα δεδομένα αναφορικά με το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας, και τη βρογχοπνευμονική δυσπλασία, όπως και η χρήση των βιολογικών δεικτών στην εκτίμηση της πνευμονικής βλάβης. Στο ειδικό μέρος περιγράφηκαν τα δημογραφικά, περιγεννητικά, νεογνικά χαρακτηριστικά και η έκβαση των νεογνών της μελέτης, οι μέθοδοι μέτρησης της CC16 και της SP-D και η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων. Περιγράφηκαν τα αποτελέσματα και εκτέθηκαν πίνακες και εικόνες. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η εφαρμογή μηχανικού αερισμού σε πρόωρα νεογνά σχετίζεται με πρώιμα αυξημένα επίπεδα ορού CC16, που παραμένουν αυξημένα στα νεογνά που αναπτύσσουν βρογχοπνευμονική δυσπλασία. Αντίθετα, η SP-D βρέθηκε ότι αυξάνει μόνο στην οξεία φάση εφαρμογής μηχανικού αερισμού. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι μόνο οι αυξημένες τιμές CC16 την 14η ημέρα ζωής έχουν προγνωστική αξία ως προς την ανάπτυξη βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας. H εφαρμογή βέλτιστου μηχανικού αερισμού και με τους δύο τύπους της μελέτης συσχετίστηκε με συγκρίσιμα επίπεδα CC16, SP-D και IL-6 στο αίμα. Τα αποτελέσματα σχολιάστηκαν και συσχετίστηκαν με τα υπάρχοντα βιβλιογραφικά δεδομένα.