Η επίδραση της σιλδεναφίλης σε παραμέτρους συμπεριφοράς και μεταβολισμού σε επίμυες υπό στέρηση τροφής

Abstract

Several PDE inhibitors have been developed and used as therapeutic agents because of their safety profile and their multiple pharmacological applications. The effects of these drugs on patients’ regular life, either beneficial or adverse effects, are many and therefore further clinical studies are required. We studied the effect of the selective phosphodiesterase type 5 inhibitor, sildenafil on metabolic parameters (food and water intake, excretion of urine and stool) and on the behavior of food-deprived rats. We found that animals treated with sildenafil (1mg/kg i.p.) consumed more food and water and produced less urine and more stools. In the plus maze test animals treated with the inhibitor, food deprived or not, presents more entries in the open and in the closed arms of the maze. In the olfactory memory test, rats treated with sildenafil and fed normally had shorter first and second contact with the young animal. We conclude that sildenafil, although induces memory and learning processes in long-term therapy, in short-term administration impairs short-term memory and has an anti-stress effect on the animal.

Οι αναστολείς των φωσφοδιεστερασών έχουν καταλάβει ένα μεγάλο μέρος της φαρμακευτικής αγοράς λόγω του ασφαλούς τους προφίλ και των πολλαπλών χρήσεων που φαίνεται ότι θα αυξηθούν στο εγγύς μέλλον. Η επίδραση αυτών των φαρμάκων σε συστήματα που ενέχονται στην καθημερινή ζωή, ως επιθυμητές ή ανεπιθύμητες δράσεις είναι πολλαπλές και για το λόγο αυτό χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Στην παρούσα μελέτη μελετήθηκε η επίδραση της σιλδεναφίλης, ενός αναστολέα των φωσφοδιεστερασών τύπου 5, στις μεταβολικές παραμέτρους (πρόσληψη τροφής, ύδατος, αποβολή ούρων και κοπράνων) καθώς και στη συμπεριφορά επίμυων που υποβάλλονταν σε στέρηση τροφής. Διαπιστώθηκε ότι τα πειραματόζωα στα οποία χορηγήθηκε 1mg/kg σιλδεναφίλης ενδοπεριτοναϊκώς κατανάλωσαν στατιστικώς σημαντικά περισσότερη τροφή, μεγαλύτερη ποσότητα ύδατος, παρήγαγαν μικρότερη ποσότητα ούρων και μεγαλύτερη ποσότητα κοπράνων. Από τη δοκιμασία του υπερυψωμένου σταυροειδούς λαβυρίνθου διαπιστώνεται ότι τα ζώα που λαμβάνουν σιλδεναφίλη και είτε σιτίζονται είτε στερούνται τροφής, εμφανίζουν μεγαλύτερο αριθμό εισόδων στα ανοικτά και κλειστά πεδία, από τα αντίστοιχα πειραματόζωα των ομάδων ελέγχου. Κατά τη δοκιμασία της οσφρητικής κοινωνικής μνήμης τα πειραματόζωα που έλαβαν σιλδεναφίλη και διατρέφονταν κανονικά παρουσίασαν στατιστικώς σημαντικά μικρότερο χρόνο πρώτης και δεύτερης επαφής με το νεαρό ζώο. Οι λόγοι των χρόνων της πρώτης προς τη δεύτερη επαφή είναι στατιστικώς όμοιοι για όλες τις κατηγορίες πειραματόζωων. Συμπερασματικά, η σιλδεναφίλη φαίνεται ότι παρόλο που επάγει τις γνωσιακές διαδικασίες, όπως η μνήμη και μάθηση σε μακρόχρονη θεραπεία, σε άμεση χορήγηση ελαττώνει τη βραχεία μνήμη ενώ εμφανίζει σημαντική αντιαγχώδη δράση στο πειραματόζωο.