Επίδραση της ερυθρομυκίνης στον οισοφάγο: μελέτη σε υγιείς εθελοντές και σε ασθενείς με σκληρόδερμα

Abstract

Erythromycin (ERY) is a motilin agonist. Aims of our study: to evaluate 1) the l effects and the mechanism of action of intravenous ERY on esophageal motility in humans 2) the effect of oral ERY administration and 3) the effects of IV-ERY on esophageal motility in patients with systemic sclerosis (SS). Patients and methods: 8 healthy volunteers received in a double blind cross-sectional way placebo or ERY (150mg) IV for 20 min or ERY preceded by atropine (12μg/kg). 7 out of the 8 healthy volunteers received in a fourth session150mg of ERY per os. 32 patients with SS received randomly either placebo or ERY (150mg) IV for 20 min. Manometry was performed by means of a Dent sleeve. Results: IV-ERY significantly increased the lower esophageal sphincter pressure (PLES) compared to placebo (difference: [Δ]+16,8±4,7mmHg, p<0,05) and decreased peristaltic contraction velocity ([Δ]-0,029±1,4mmHg, p<0,05) in healthy volunteers. These effects were completely abolished by atropine. ERY increased the number of fundic contractions and this effect was not abolished by atropine. Oral administration of ERY (150mg) had no significant effect on esophageal motility. IV-ERY significantly increased the PLES and fundic contractions in patients with SS irrespectively of the SS duration and subsets, and the presence or not of esophagitis ([Δ]+5,61 ± 0,56mmHg, p<0,05). Conclusions: 1) ERY increases PLES by stimulating cholinergic nerves and decreases velocity of esophageal body 2) The action of ERY on gastric motility is not cholinergic 3) Oral ERY has less effects on esophageal motility 4) ERY increases PLES and the number of fundic contractions in SS patients.

Η ερυθρομυκίνη (ΕΡΥ) είναι ισχυρός αγωνιστής της μοτιλίνης. Σκοπός της μελέτης: να εκτιμηθούν 1) η δράση της ΕΡΥ στην κινητικότητα του οισοφάγου του ανθρώπου 2) η από του στόματος δράση της 3) η δράση της στον οισοφάγο ασθενών με συστηματικό σκληρόδερμα (ΣΣ). Ασθενείς - Μέθοδοι : 8 υγιείς εθελοντές έλαβαν σε ΔΤΤΔ μελέτη είτε εικονικό φάρμακο (Pl) είτε ΕΡΥ (150mg) σε συνεχή ΕΦ έγχυση για 20 min είτε ΕΡΥ αφού είχε χορηγηθεί ατροπίνη (12μg/kg). Ακολούθως οι 7 υγιείς εθελοντές έλαβαν 150mg ΕΡΥ per os. 32 ασθενείς με ΣΣ τυχαιοποιήθηκαν και έλαβαν ΕΡΥ (150mg) ΕΦ για 20 min ή Pl. Η μανομετρία έγινε με Dent sleeve. Αποτελέσματα: Η ΕΡΥ αύξησε σημαντικά την πίεση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα (ΠΚΟΣ) σε σύγκριση με το Pl (διαφορά: [Δ]+16,8± 4,7 mmHg, p<0,05) ενώ μείωσε την ταχύτητα περισταλτισμού του σώματος του οισοφάγου ([Δ]-0,029±1,4mmHg, p<0,05) στους υγιείς εθελοντές. Η ατροπίνη κατήργησε πλήρως τη δράση της ΕΡΥ ενώ δεν μείωσε τις συσπάσεις του στομάχου (ΣυΣτ). Συνεπώς ο μηχανισμός δράσης της ΕΡΥ στον οισοφάγο επιτυγχάνεται μέσω χολινεργικών οδών ενώ στο στόμαχο είναι μη χολινεργικός. Η από του στόματος χορήγηση ΕΡΥ ήταν χωρίς αποτέλεσμα. Η ΕΦ χορήγηση ΕΡΥ αύξησε την ΠΚΟΣ ([Δ]+5,61 ± 0,56mmHg, p<0,05) και τον αριθμό των ΣυΣτ των ασθενών με ΣΣ ανεξάρτητα από τον τύπο της νόσου, τη διάρκειά της και την παρουσία ή όχι οισοφαγίτιδας. Συμπεράσματα: 1) Η ΕΡΥ αυξάνει την ΠΚΟΣ μέσω χολινεργικής διέγερσης και μειώνει την ταχύτητα περισταλτισμού του οισοφάγου 2) Η δράση της στο στομάχου οφείλεται σε μη χολινεργείς μηχανισμούς 3) Σε χαμηλές από του στόματος δόσεις τα αποτελέσματα δεν είναι προφανή. 4) Η ΕΡΥ αυξάνει την ΠΚΟΣ και τον αριθμό των ΣυΣτ ασθενών με ΣΣ.