Συμβολή στη μελέτη της μικρο-αρθροποδοπανίδας των μελισσοσμηνών στην Ελλάδα

Abstract

The study of microarthropod fauna of beehives in Votanikos area, as also all over Greece showed 28 taxa - species. 17 mite and 4 insect species were identified, while the rest up to genus. Family and Order. From these (13) are symbiotic-saprophagous, (9) are predators and (1) phoretic. The Dominance and Frequency of these mites, coming from the 2 areas gave the following observations: Tyrophagus longior (42,29-52,42%), Glycyphagus domesticus (24,71%) and Tydeus kochi (13,73%) were Dominant. Glycyphagus domesticus (2,7%), Tarsonemus fusarii (2,802%), Amblyseius messor (2,66%) and Tydeus kochi (2,28%) were Influent, while Tyrophagus longior (26,94-28,1%) was Frequent. Liposcelis divinatorius (32,23-12,24%) was Dominant. Ahasverus advena (3,34%) was Influent while Alaptus iceryae (0,081%) and Cryptolestes ferrugineus (0,803%) were Incidental. Incidental were also Tydeus kochi (18,61-6,53%), Glycyphagus domesticus (9,44%), Tarsonemus fusarii (1,94-3,26%), Ahasverus advena (0,833%), Alaptus iceryae (8,61-7,84%) and Liposcelis divinatorius (16,33%). Their seasonal fluctuation in Votanikos area gave the results below. Mites were more numerous bigger from the middle of spring till the beginning of summer. During summer were diminished with gradual increase in the middle of October while insects were more numerous during spring till the middle of October. All these are due to the meteorological conditions and the dry climate that makes difficult the microarthropod survival. From Greece, are mentioned for the first time in beehives the following mites. Tyrophagus palmarum, Tarsonemus fusarii as also and the following insects: Cryptolestes ferrugineus, Ahasverus advena, Alaptus iceryae and Liposcelis divinatorius.

Η μελέτη των μικροαρθροπόδων των μελισσιών στο Βοτανικό και πανελλαδικά έδειξε 28 taxa-είδη. Απ' αυτά προσδιορίστηκαν 17 είδη ακάρεων και 4 είδη εντόμων, ενώ τα υπόλοιπα προσδιορίσθηκαν μέχρι γένος Οικογένεια και Τάξη. Από αυτά (13) είναι συμβιωτικά σαπροφάγα, (9) αρπακτικά και (1) μεταφερόμενο. Η Κυριαρχία και Συχνότητα των ακάρεων και στους 2 χώρους είχε ως εξής: Τα Tyrophagus longior (42,29-52,42%), Glycyphagus domesticus (24,71%) και Tydeus kochi (13,73%) ήταν Κυρίαρχα. Τα Glycyphagus domesticus (2,7%), Tarsomenus fusarii (2,802%), Amblyseius messor (2,66%) και Tydeus kochi (2,28%) ήταν Σημαντικά, ενώ το Tyrophagus longior (26,94-28,1%) ήταν και Συχνό. Όσον αφορά τα έντομα το Liposcelis divinatorius (32,23-12,24%) Κυρίαρχο, το Ahasverus advena (3,34%) ήταν Σημαντικό, ενώ τα Alaptus iceryae (0,081%) και Cryptolestes ferrugineus (0,803%) ήταν Ασήμαντα, ενώ Τυχαία ήταν τα Tydeus kochi (18,61-6,53%), Glycyphagus domesticus (9,44%), Tarsonemus fusarii (1,94-3,26%), Ahasverus advena (0,833%), Alaptus iceryae (8,61-7,84%) και Liposcelis divinatorius (16,33%). Η πληθυσμιακή διακύμανση τους στο Βοτανικό είχε ως εξής: Τα ακάρεα υπερτερούσαν από τα μέσα της άνοιξης έως τις αρχές του θέρους. Το θέρος έφθιναν, με σταδιακή αύξηση από τα μέσα Οκτωβρίου, ενώ τα έντομα υπερτερούσαν την άνοιξη έως τα μέσα Οκτωβρίου. Αυτά οφείλονται στις καιρικές και κλιματολογικές συνθήκες της χώρας που καθιστούν δύσκολη την επιβίωσή τους. Για πρώτη φορά αναφέρονται στις κυψέλες της χώρας μας τα: Tyrophagus paImarum, Tarsonemus fusarii απ’ τα ακάρεα και Cryptolestes ferrugineus, Ahasverus advena, Alaptus iceryae και Liposcelis divinatorius από τα έντομα.