In vivo εκτίμηση της μηχανικής αντοχής των οστών με τη μέθοδο της περιφερικής ποσοτικής υπολογιστικής τομογραφίας (pQCT). Αξιολόγηση της μεθόδου κάτω από στατικές και δυναμικές συνθήκες άμεσης μηχανική καταπόνησης: πειραματική εργασία σε επίμυες

Abstract

Purpose: to evaluate the prediction of bone mechanical strength based on pQCT measurements under static and dynamic mechanical conditions. Method: the pQCT measurements of 56 pairs of rat femurs were correlated with three point bending test results and a comparison between static and dynamic mechanical conditions was performed. Results: under static mechanical conditions ultimate strength and stiffness correlated very well with SSI (r=0.91 and r=0.90). Under dynamic mechanical conditions correlated more weakly (r=0.78). Comparison between the two different mechanical conditions showed statistically significant difference. This means that pQCT's calculated SSI is related with bone strength under static but not under dynamic mechanical conditions, which is under the conditions that fractures occur. Conclusion: although pQCT is the best reliable method for measuring bone mineral density, however, is not totally reliable for predicting bone mechanical strength under the conditions that fractures occur, and consequently predicting the risk of sustaining a fracture. Παράκ

Σκοπός: να ελεγχθεί εάν η μέθοδος pQCT μπορεί να εκτιμήσει τη μηχανική αντοχή των οστών κάτω από συνθήκες στατικής και δυναμικής μηχανικής καταπόνησης και η αξιοπιστία της μεθόδου για την πρόβλεψη καταγμάτων. Μεθοδολογία: μετρήθηκαν οι παράμετροι μηχανικής αντοχής μηριαίων οστικών δοκιμίων 56 επιμύων με pQCT και με τη μέθοδο κάμψης τριών σημείων κάτω από συνθήκες στατικής και δυναμικής καταπόνησης. Έγιναν οι συσχετίσεις των παραμέτρων της μεθόδου pQCT και της μεθόδου κάμψης τριών σημείων. Τέλος, έγινε σύγκριση μεταξύ των δύο τρόπων καταπόνησης. Αποτελέσματα: κάτω από συνθήκες στατικής μηχανικής καταπόνησης βρέθηκε υψηλή συσχέτιση SSI/δύναμης θραύσης (Γ=0.91) και SSI /σκληρότητας (ι=0.90) και ασθενέστερη μεταξύ SSI/δύναμης θραύσης και SSI/σκληρότητας (Γ=0.78) κάτω από συνθήκες δυναμικής μηχανικής καταπόνησης. Η σύγκριση μεταξύ των δύο συνθηκών μηχανικής καταπόνησης έδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ τους. Συμπέρασμα: υπάρχει συσχέτιση της πραγματικής μηχανικής αντοχής των οστών με τον δείκτη S SI που υπολογίζει η μέθοδος pQCT, περισσότερο με τη στατική και λιγότερο με τη δυναμική μηχανική καταπόνηση των οστών. Αυτό σημαίνει ότι η μέθοδος pQCT δεν είναι πλήρως αξιόπιστη όσον αφορά στον υπολογισμό της πραγματικής μηχανικής αντοχής των οστών κάτω από τις συνθήκες που επισυμβαίνουν τα κατάγματα και κατά συνέπεια δεν μπορεί να θεωρηθεί μία μέθοδος ικανή να προβλέψει με πλήρη αξιοπιστία μελλοντικά κατάγματα. Παράκληση