Θεραπευτική αντιμετώπιση πειραματικής σήψης από acinetobacter baumannii με τη συγχορήγηση κολιμυκίνης και ριφαμπικίνης

Abstract

Objective: To assess the efficacy of co-administration of colistin and rifaldin in experimental infection and sepsis by multidrug-resistant strain A. baumannii Design: 84 Wistar rats were studied four of them were used for the verification of neutropenia according to the protocol of cyclophosphamide. The rest of them (80 Wistar rats ) were divided in four groups of treatment (A to D) of 20 animals each. Setting: Acute infection as bacteremia induced after the intramuscular injection of the prepared inoculum of the isolate in the left thigh of the animals. Therapy was administrated five hours after bacterial challenge. Groups : A as controls; B - D therapy initiation as follows : B: rifampin as monotherapy C: colistin as monotherapy D: therapy with both agents rifampin and colistin Measurements: Survival was recorded in ten animals of each group.The remaining ten rats per group were sacrificed four hours after therapy; blood and tissue samples were sampled. Median survival of animals of groups A, B, C and D was 2.00, 2.50, 4.00 and 4.00 respectively. Statistically significant increase of median survival were found between A and C groups (p: 0.0048) and between groups A and D (p: 0.0012). Statistically significant decrease of bacteria were found in blood (p: 0.0001), liver (p : 0.001), lung (p: 0.042) and spleen (p: 0.044) of group B compared to A; in lung of group C compared to A (p : 0.011); and in blood (p: 0.0001) and liver (p:0.010) those of group D compared to A. Mean SE +/- concentrations of rifampin of group B were 8,92 +/- 1,74; those of group D were 5,14 +/- 0,67μgr/ml (pNS between groups). Mean SE +/- concentrations of colistin of group C were 1,27 +/- 0,57; those of group D were 1,83 +/- 1,13 μgr/ml (p NS between groups ). Conclusions: It is concluded that colistin was effective in prolonging survival in an experimental thigh infection by multidrug-resistant A.baumannii in neutropenic rats. Its activity was achieved by direct bacterial killing and it was enchanced after co-administration with rifampin. These results mandate the application of colistin in the event of infections by multidrug- resistant pathogens and the need of co-administration with rifampin.

Σκοπός: Να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα της συγχορήγησης της κολιμυκίνης με τη ριφαμπικίνη στην πειραματική βακτηριαιμία και σήψη από πολυανθεκτικό στέλεχος A.baumannii Σχεδιασμός: Eφαρμογή σε 84 επίμυες Wistar. Απ’ αυτούς οι 4 χρησιμοποιήθηκαν για την προκαταρκτική πρόκληση ουδετεροπενίας και οι υπόλοιποι 80 χωρίστηκαν σε 4 ομάδες των 20 που έλαβαν την ανάλογη θεραπεία.( ομάδες από Α έως Δ). Ομάδες : H ομάδα Α ομάδα ελέγχου Η ομάδα Β στην οποία χορηγήθηκε ριφαμπικίνη ως μονοθεραπεία Η ομάδα Γ στην οποία χορηγήθηκε κολιμυκίνη ως μονοθεραπεία Η ομάδα Δ στην οποία έγινε συγχορήγηση των δύο αντιμικροβιακών παραγόντων Διενεργηθείσες μετρήσεις : Εκτίμηση της επιβίωσης, ενδοτοξίνες του ορού και συγκεντρώσεων των αντιβιοτικών στο αίμα. Ιστοτεμάχια πνεύμονα, ήπατος και σπληνός καλλιεργήθηκαν ποσοτικά. Αποτελέσματα : H μέση επιβίωση για τα ζωϊκά πρότυπα της ομάδας Α ήταν 2,00 ημέρες, για εκείνα της ομάδας Β ήταν 2,50 ημέρες, για εκείνα της ομάδας Γ 4,00 ημέρες και για τα ζώα της ομάδας Δ ήταν 4,00 ημέρες. Μετά την εφαρμογή της κατά Bonferroni διόρθωσης οι σημαντικότερες στατιστικά διαφορές παρουσιάζονται ανάμεσα στις ομάδες Α και Γ καθώς και ανάμεσα στις ομάδες Α και Δ (p : 0.0048) και (p : 0.0012) αντίστοιχα. Ο αριθμός των βακτηρίων στο αίμα, στο ήπαρ, στο σπλήνα και στον πνεύμονα όσον αφορά στην ομάδα Β σε σχέση με την ομάδα Α ήταν χαμηλότερος στο αίμα (p:0.0001), στο σπλήνα (p: 0.044), στο ήπαρ (p : 0.001) και στον πνεύμονα (p : 0.042). Τα βακτήρια της ομάδας Γ ήταν λιγότερα σε σχέση με την ομάδα Α στον πνεύμονα (p : 0.011) κι εκείνα της ομάδας Δ ήταν λιγότερα απ’ αυτά της ομάδας Α στο αίμα (p : 0.0001) και στο ήπαρ (p : 0.010). Η μέση συγκέντρωση της ριφαμπικίνης για την ομάδα Β ήταν 8,92 ± 1,74 και εκείνη της ομάδας Δ ήταν 5,14 ± 0,67 μgr/ml (pNS μεταξύ των ομάδων). Η μέση συγκέντρωση της κολιμυκίνης της ομάδας Γ ήταν 1,27 0, ± 57 κι εκείνη της ομάδας Δ ήταν 1,83 1, ± 13 μgr/ml (pNS μεταξύ των ομάδων ). Συμπεράσματα : Η συγχορήγηση κολιμυκίνης και ριφαμπικίνης αποτελεί έναν ασφαλή και ενδεδειγμένο τρόπο για τη διευθέτηση της βακτηριαιμίας και της συνακόλουθης σήψης της προκαλούμενης από πολυανθεκτικό στέλεχος A.baumannii. Η αποτελεσματικότητά τους αποδείχτηκε όταν χορηγήθηκαν μετά από πεντάωρη δράση του πολυανθεκτικού μικροβιακού παράγοντα. Τα παραπάνω αποτελέσματα εντείνουν την ανάγκη για τη διενέργεια περαιτέρω κλινικής έρευνας για τη θεραπεία της σήψης της οφειλόμενης σε πολυανθεκτικά στελέχη A.baumannii.