Η συμβολή των ιων-λοιμογόνων παραγόντων (EBV, CMV, HHV-6, ιοί influenza A, B, ιοί parainfluenza, RSV, αδενοϊοί, παρβοϊός Β19 και μυκόπλασμα πνευμονίας) και της χαμηλής συλλογικής ανοσίας στην αιτιολογία της παιδικής λευχαιμίας

Abstract

Objectives: It has been suggested that acute lymphoblastic leukemia (ALL) among children may be a rare outcome of a delayed non specific infection in situations of low herd immunity to a relatively wide range of agents. It was hypothesized that newly diagnosed acute lymphoblastic leukemia cases, in comparison to their controls, would be characterized by a more seronegative spectrum, with the exception of a strongly positive response to a single infectious agent, assumed to trigger ALL. Materials and Methods: A case control study of 94 incident cases of ALL and an equal number of hospital controls with minor non-infectious conditions, individually matched for age and gender, was undertaken in Greece. To assess past exposures against a range of infectious agents, a battery 10 of serological tests was used. Results: There was little evidence for an association of childhood leukemia with the serology of any of the ten studied infectious agents among the very young children. In contrast, among children five years or older, there was a statistically significant positive association of leukemia with Parainfluenza and a series of inverse associations with Epstein-Barr Virus, Human Herpes Virus-6, Mycoplasma pneumonia and Parvovirus B19. Conclusions: Among children five years or older, the risk of leukemia is higher when the low herd immunity for several agents is challenged by late infection from an infectious agent, that, as a rule attacks children at a younger age. Key messages: • Acute lymphoblastic leukemia ALL among children may be a rare outcome of a delayed non-specific infection occurring in a background of low herd immunity. • Herd immunity, as reflected in the demonstrable serological spectrum, was generally lower among children with incident ALL than among control children. Moreover, case children were also characterized by a powerful serological response to a single infectious agent, the one postulated to lead to leukemia. • The results are striking with respect to older children, a finding that appears to be biomedically more plausible, and more in line with the classical paradigms of paralytic poliomyelitis and perhaps multiple sclerosis.

Σκοπός της μελέτης είναι να διερευνηθεί η υπόθεση αν ορισμένες περιπτώσεις οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας (ALL) των παιδιών ενδέχεται να αποτελούν το σπάνιο αποτέλεσμα καθυστερημένης μη-ειδικής λοίμωξης σε υπόστρωμα χαμηλής συλλογικής ανοσίας. Η υπόθεση εργασίας ήταν ότι οι ασθενείς με ALL θα είχαν συνολικά χαμηλότερα επίπεδα έκθεσης στο φάσμα των λοιμογόνων παραγόντων που εξετάστηκε, με εξαίρεση τη θετική ανοσολογική απόκριση στο λοιμογόνο εκείνο παράγοντα που θεωρείται ότι πυροδότησε την έναρξη της ALL. Υλικό και μέθοδοι: Συγκρίθηκαν, ως προς το ιστορικό και την ορολογική απόκριση σε 10 κοινούς λοιμογόνους παράγοντες, 94 περιπτώσεις παιδιών που νεοδιαγνώστηκαν με οξεία λευχαιμία στα έξι παιδιατρικά αιματολογικά-ογκολογικά τμήματα της χώρας με ισοδύναμο αριθμό, εξομοιωμένων ως προς το φύλο και την ηλικία, μαρτύρων, οι οποίοι νοσηλεύτηκαν στα ίδια νοσοκομεία για μη λοιμώδεις και μη νεοπλασματικές νόσους. Αποτελέσματα: Οι ενδείξεις συσχέτισης της παιδικής λευχαιμίας με την οροθετική απάντηση στο φάσμα των λοιμογόνων παραγόντων που μελετήθηκαν είναι μικρές για τα παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών. Αντιθέτως, για παιδιά ηλικίας 5-14 ετών βρέθηκε θετική και στατιστικώς σημαντική συσχέτιση της νόσου με τον ιό της παραγρίππης και μια σειρά αντίστροφων συσχετίσεων με τους ιούς Epstein-Barr, Ανθρώπινο Ερπητοϊό-6, Παρβοϊό Β 19, καθώς και το Μυκόπλασμα της πνευμονίας. Συμπεράσματα: Στα παιδιά ηλικίας άνω των 5 ετών, ο πιθανός κίνδυνος λευχαιμίας είναι μεγαλύτερος όταν σε περιπτώσεις χαμηλής συλλογικής ανοσίας για αρκετούς λοιμογόνους παράγοντες, το ανοσοποιητικό τους σύστημα δοκιμάζεται από μια καθυστερημένη λοίμωξη, η οποία, συνήθως, προσβάλλει παιδιά μικρότερης ηλικίας. Βασικά συμπεράσματα: • Η Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία (ALL) των παιδιών είναι δυνατόν να αποτελεί μια σπάνια εκδήλωση καθυστερημένης μη-ειδικής λοίμωξης που συμβαίνει σε υπόστρωμα χαμηλής συλλογικής ανοσίας. • Η συλλογική ανοσία (herd immunity), όπως φαίνεται από τις ορολογικές δοκιμασίες που πραγματοποιήθηκαν, ήταν γενικώς χαμηλότερη στα παιδιά με ALL σε σύγκριση με τους μάρτυρες. Επιπλέον, τα παιδιά με ALL παρουσίασαν ισχυρή ανοσολογική απόκριση σ’ έναν μόνο λοιμογόνο παράγοντα, αυτόν που πιθανολογείται ότι οδηγεί στην έναρξη της λευχαιμίας. • Τα αποτελέσματα ήταν πιο ενδεικτικά στα παιδιά άνω των 5 ετών, γεγονός που συμβαδίζει περισσότερο με τη φυσική ιστορία και τις επιπλοκές κλασσικών νόσων, όπως η παραλυτική πολιομυελίτιδα και ίσως η σκλήρυνση κατά πλάκας.