Το ασύνδετο στους επινίκους του Πινδάρου και του Βακχυλίδη: η διερεύνηση της λειτουργίας του ως ρητορικού και αφηγηματικού τρόπου

Abstract

Στόχος της παρούσας διατριβής είναι η διερεύνηση της λειτουργίας του ασυνδέτου κυρίως μεταξύ προτάσεων στο corpus των πινδαρικών και βακχυλίδειων επινίκιων ωδών. Απότοκο της προκείμενης διερεύνησης είναι να προταθεί ένας νέος τρόπος ερμηνευτικής προσέγγισης και ανάλυσης της ωδής, στηριγμένος στη ρητορική ανάλυση του Elroy Bundy και του επιγόνου του William Race. Η σύζευξη των φιλολογικών κατακτήσεων των Boeckh, Dissen και Mommsen με τις ρηξικέλευθες ρητορικές προσεγγίσεις των Bundy και Race λειτουργεί ως καθοδηγητικός μίτος που διατρέχει την ερμηνευτική προσέγγιση της παρούσας διατριβής. Μία τέτοιου είδους σύζευξη κρίνεται ιδιαιτέρως γόνιμη όσον αφορά την εκ νέου ανάγνωση και ανάλυση των πινδαρικών και βακχυλίδειων επινίκιων ωδών, καθώς επιχειρεί να αξιοποιήσει το στιβαρό φιλολογικό υπόβαθρο της κριτικής του 19ου αιώνα και να το συνδυάσει με την ανανεωτική οξυδέρκεια της σύγχρονης κριτικής του 20ού αιώνα. Στο σημείο αυτό έγκειται και η πρωτοτυπία της συμβολής μας, η οποία κινήθηκε εντός του παραπάνω προδιαγεγραμμένου ερευνητικού πλαισίου. Η διατριβή διαρθρώνεται στα εξής πέντε κεφάλαια: στο πρώτο παρουσιάζονται οι απόψεις των αρχαίων ρητοροδιδασκάλων και γραμματικών σχετικά με το ασύνδετο σχήμα. Στο πλαίσιο του εν λόγω κεφαλαίου επιχειρήθηκε η κατά το δυνατόν διερεύνηση των επιρροών, του «δανεισμού» και της μετακένωσης απόψεων του ενός από τον άλλον. Στο δεύτερο κεφάλαιο, το οποίο διαιρείται σε δύο μέρη, παρουσιάζονται στο μεν πρώτο μέρος οι σύγχρονες θεωρίες περί ασυνδέτου, ενώ στο δεύτερο οι σύγχρονες, εξειδικευμένες συμβολές περί ασυνδέτου κυρίως στον Πίνδαρου και εν μέρει στον Βακχυλίδη. Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζονται οι κατά Dissen κατηγορίες ασυνδέτου στους πινδαρικούς επινίκους με βάσει επιλεγμένα χωρία. Στο τέταρτο ο ίδιος τρόπος εξέτασης εφαρμόζεται στους δεκατέσσερις σωζόμενους επινίκους του Βακχυλίδη. Στο πέμπτο παρατίθενται τα συμπεράσματα της παρούσας διατριβής ενώ το συνολικό κείμενο είναι εφοδιασμένο με μία appendix στην οποία καταλογογραφούνται, υπομνηματίζονται υποτυπωδώς και εμπλουτίζονται βιβλιογραφικώς τα ασύνδετα που εντοπίστηκαν κυρίως στους πινδαρικούς επινίκους.