Διαταραχές του ενδοθηλίου κατά τη μεταγευματική λιπαιμία

Abstract

: In contrast to the fasting state, the cardiovascular effects of plasma lipids during postprandial phase have not been extensively studied. Existing evidence suggests that postprandial lipid composition might have either atherogenic or anti-atherogenic properties. However, the underlying pathophysiologic mechanisms have not been clearly defined although some involvement of endothelial dysfunction has been implicated. OBJECTIVES: This study investigated the acute postprandial effect of three different types of fat (saturated, monounsaturated, polyunsaturated) and of red wine upon endothelial function of healthy subjects. METHODS: We fed 21 healthy, normolipidemic subjects four meals containing 1000 kcal and 50 g fat each. Three meals contained different fat sources: yellow cheese (saturated fat), olive oil (monounsaturated fat) and margarine (polyunsaturated fat). The fourth meal contained the same amount of saturated fat as the first one together with 250 cc of red wine. We measured serum lipoproteins, coagulation factors, tissue plasminogen activator (tPA), thrombomodulin ,Von Willebrand factor with the use of standard laboratory techniques. Βrachial artery flow-mediated vasodilation (FMD), an index of endothelial function, was also assessed with B-Mode vascular ultrasound. All measurements were performed before, 2 and 4 h after each meal RESULTS All four meals significantly raised serum triglycerides, but did not change other lipoproteins with the exception of HDL and LDL reduction 4 hours postprandially on the red wine meal. Factor VII was reduced at 4h on the saturated and margarine meals. TPA was reduced at 4h on all four meals, while factor VIII, and thrombomoduline showed no significant changes. The saturated fat meal was associated with a decrease of FMD on 2 and 4 hours after the meal intake (16,5±5% vs. 13±4% vs. 12,3±6% , p=0,030) while with the combination of saturated fat with red wine FMD profoundly decreased 2 hours postprandially with a rapid return to baseline levels at 4 hours (14,3±9.5 vs. 8,6±5.5 vs. 12,6±7.5 , p=0,214). This type of response was associated with a concomitant increase of basal brachial artery diameter at 2 hours postpandially (3.7±0.6 mm vs 4.2±0.7 mm vs 3.9±0.7mm at 0, 2 and 4 hours respectively , p=0.000) The other two meals containing olive oil and margarine, did not significantly affect FMD. CONCLUSIONS. We observed a highly diverse acute effect of different types of fat upon endothelial function in healthy volunteers. Saturated fat seems to decrease FMD while monounsaturated and polyunsaturated fat appear to have a non harmful effect. The concomitant use of red wine with saturated fat counteracts the harmful effect of saturated fat on endothelial function.

Σε αντίθεση με την κατάσταση νηστείας, οι επιδράσεις των λιπιδίων πλάσματος κατά τη διάρκεια της μεταγευματικής φάσης δεν έχουν επαρκώς μελετηθεί. Τα υπάρχοντα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η σύνθεση των μεταγευματικών λιπιδίων μπορεί να έχουν είτε αθηρογόνες ή αντιαθηρογόνες ιδιότητες. Παρόλα αυτά οι υποκείμενοι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί δεν έχουν σαφώς καθοριστεί , παρότι η ανάμιξη της ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας έχει ως ένα βαθμό ενοχοποιηθεί. Στόχοι: στη μελέτη αυτή ερευνήσαμε το οξύ μεταγευματικό αποτέλεσμα τριών διαφορετικών μορφών λίπους (κορεσμένο, μονοακόρεστο, πολυακόρεστο) και του κόκκινου κρασιού στην ενδοθηλιακή λειτουργία υγιών εθελοντών Μέθοδοι: χορήγήσαμε 4 γεύματα των 1000 θερμίδων έκαστο που περιείχαν 50 γραμμάρια λίπους το καθένα, σε 21 υγιείς νορμολιπαιμικούς εθελοντές . Τα τρία γεύματα περιείχαν διαφορετικές μορφές λίπους: κίτρινο τυρί (κορεσμένο λίπος), ελαιόλαδο (μονοακόρεστο λίπος) και μαργαρίνη (πολυακόρεστο λίπος). Το τέταρτο γεύμα περιείχε την ίδια ποσότητα λίπους με το πρώτο και επιπλέον 250 γραμμάρια κόκκινου κρασιού. Μετρήσαμε τις λιποπρωτεΐνες του πλάσματος, τους παράγοντες πήξεως, τον ιστικό ενεργοποιητή πλασμινογόνου (tPA), τη θρόμβομοντουλίνη, και τον παράγοντα Von Willebrand με τη χρήση των καθιερωμένων εργαστηριακών μεθόδων. Η ενδοθηλιοεξαρτώμενη αγγειοδιαστολή (ΕΑ) , ως δείκτης ενδοθηλιακής λειτουργίας, επίσης μετρήθηκε με τη χρήση Β-Mode υπερήχων. Όλες μελέτες πραγματοποιήθηκαν προ- , δύο και τέσσερις ώρες μεταγευματικά. Αποτελέσματα : και τα τέσσερα γεύματα προκάλεσαν σημαντική αύξηση των τριγλυκερίδίων, αλλά δεν προκάλεσαν σημαντική μεταβολή των άλλων λιποπρωτεινών με εξαίρεση την μείωσης της HDL και LDL δύο και τέσσερις ώρες μεταγευματικά στο γεύμα του κόκκινου κρασιού. Ο παράγοντας VII μειώθηκε στις 4 ώρες στο γεύμα του κορεσμένου λίπους και της μαργαρίνης. Το tPA μειώθηκε στις 4 ώρες σε όλα τα γεύματα, ενώ παράγοντας VIII και η θρομβομοντουλίνη δεν είχαν σημαντικές μεταβολές. Το κορεσμένο λίπος προκάλεσε μείωση της ΕΑ στις δύο και τέσσερις ώρες μεταγευματικά (16,5±5% vs. 13±4% vs. 12,3±6% , p = 0,030) ενώ ο συνδυασμός του κορεσμένου λίπους με το κόκκινο κρασί μείωσε σημαντικά την ΕΑ στις δύο ώρες, με ταχεία όμως αποκατάσταση στα βασικά επίπεδα τέσσερις ώρες μεταγευματικά (14,3±9.5 vs. 8,6±5.5 vs. 12,6±7.5 , p=0,214).