FDB: μοντέλο δεδομένων για εξελισσόμενα περιβάλλοντα βάσεων δεδομένων

Abstract

Η παρούσα διατριβή παρουσιάζει τη θεμελίωση ενός νέου μοντέλου βάσεων δεδομένων, το οποίο ονομάζεται FDB (Framework DataBase). Το προτεινόμενο μοντέλο έχει σκοπό να καλύψει τις ανάγκες των δυναμικά εξελισσόμενων περιβαλλόντων βάσεων δεδομένων και παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα, σε σχέση με τα παραδοσιακά μοντέλα δεδομένων. Στα δυναμικά εξελισσόμενα περιβάλλοντα βάσεων δεδομένων υπάρχει η ανάγκη της συνεχούς εξέλιξης του σχήματος της βάσης, για να αντικατοπτρίζει τις αλλαγές που συμβαίνουν στον πραγματικό κόσμο, χωρίς όμως να χάνονται οι ήδη υπάρχουσες σε αυτό πληροφορίες. Τα παραδοσιακά μοντέλα επιτρέπουν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, την εξέλιξη του σχήματος αλλά η διαδικασία αυτή έχει συνήθως σαν τίμημα, την χρονοβόρα αναδιοργάνωση των δεδομένων, προκειμένου να υπάρχει συμφωνία μεταξύ των δεδομένων και του σχήματος. Χρησιμοποιώντας τις δομές του μοντέλου FDB, μπορεί να προκύψει ένα καθολικό λογικό σχήμα το οποίο είναι σε θέση να απεικονίσει οποιοδήποτε εννοιολογικό σχήμα. Στην πράξη αυτό σημαίνει, ότι πέρα από το δυναμικό ορισμό των οντοτήτων και των αντίστοιχων γνωρισμάτων τους, είναι δυνατή η τροποποίηση και διαγραφή τους, χωρίς να υπάρχει η ανάγκη μεταβολών του λογικού σχήματος . Αυτό επιτυγχάνεται χάρη στην ευρηματική χρησιμοποίηση συγκεκριμένων τύπων δεδομένων, που επιτρέπουν την απεικόνιση των εννοιολογικών δομών μιας βάσης σαν τιμές τους. Έτσι και οι αλλαγές στις δομές αυτές στην ουσία επηρεάζουν μόνο τιμές. Βασισμένη στους τύπους δεδομένων του μοντέλου, έχει διατυπωθεί μια γλώσσα ερωτημάτων κατάλληλη για τη διαχείριση των τιμών τους. Παράλληλα με τη θεωρητική θεμελίωση του μοντέλου παρουσιάζεται ένα πληροφοριακό σύστημα για την αναπαράστασή του. Το πληροφοριακό αυτό σύστημα στηρίχθηκε σε ένα σχεσιακό σύστημα διαχείρισης βάσεων δεδομένων για την ανάπτυξη μιας βάσης, της οποίας το λογικό σχήμα απεικονίζει τους τύπους δεδομένων του μοντέλου. Η διαχείριση των τύπων δεδομένων γίνεται μέσω των διεπαφών ενός προγράμματος, που σκοπό έχει να κάνει τη χρήση του μοντέλου πιο προσιτή σε όσους δεν είναι απόλυτα εξοικειωμένοι με τη δομή του.