Μελέτη της θεραπευτικής αντιμετώπισης και πρόγνωσης των υποτροπών των ερπητικών λοιμώξεων σε σχέση με τα νεότερα θεραπευτικά δεδομένα

Abstract

The main purpose of the treatment of Herpes-Virus infections is based on the satisfaction of the following two points : 1) To decrease the intensity of the present episode. 2) To prevent (or decrease the frequency) eventual regressions. The drug of choice in this occasion is acyclovir which is a cyclic-nucleosidic, equal to guanosine, that presents a specific substitute and inhibitor of DNA-polymerase of Herpes Viruses. The specificity of acyclovir action is focused on its speciality upon the thimidinic cinase enzyme. During the treatment the appearance of unwilling effects is very rare and if they exist, this is about overdosing for a long period. The newest therapentic data of Herpes Virus infections are about drugs of new generation such as valacyclovir and famcyclovir, giving us the ability of managing easier ways of dosing. The systematic application of the mentioned drugs enables a complete and secure treatment of Herpes Virus infections. In case that that appear neuralgia after Herpes Zoster infections sometimes is required the application of some other groups of drugs (like tricyclic antidepressives, spasmolytics, neuroleptics) or even more the cooperation with specific Pain Clinic. The prognosis of Herpes Virus infections cannot be given approximately because the cooperation with the patient is absolutely necessary in order to be followed the therapeutical scheme, due to the fact that the main philosophy is based on the prevention of regressions when the patient feels the prodomal clinical symptoms and the psychological support is demanded in case of frequent regressions. As well as that, the doctor himself may be suitable qualified to be of help in the area of psychological support. In any case it is important that the doctor keeps open lines of communication with the patient. In other words it is important that the patient accepts the relevant therapy and gets suitable advice. The successful treatment of the relapses depends on timely intervention and can start with the appearance of the symptoms in the hospital or with the patients own initiative in the case of continuous relapses. The patient’s therapy must start with the first symptoms checking regularly that there are no further changes in the symptoms. The duration of the relapses is usually short, an average of 10 days, with the time for the expulsion of the virus being have that. The cure should start within 24 hours from the appearance of the symptom. In case the recurrent has not started to increase, the patient may choose not to receive any treatment.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση των λοιμώξεων από έρπητα αποσκοπεί στην επίτευξη δύο επιμέρους στόχων : Πρώτον στον μετριασμό της βαρύτητας του παρόντος επεισοδίου και δεύτερον στην πρόληψη ή στην μείωση της συχνότητας υποτροπών. Φάρμακο εκλογής αποτελεί η ακυκλοβίρη, ένα μη κυκλικό νουκλεοσιδικό ανάλογο της γουαδοσίνης, το οποίο αποτελεί εκλεκτικό υποκατάστατο και αναστολέα της DNA πολυμεράσης των ερπητοϊών. Η επιλεκτικότητα της δράσης της ακυκλοβίρης συνίσταται στην εξαιρετική της ειδικότητα για το ένζυμο θυμιδινική κινάση του μεταβολικού κύκλου των ερπητοϊών. Σπανιότατα παρουσιάζονται ανεπιθύμητες ενέργειες κατά την διάρκεια της θεραπείας και αυτές αφορούν κυρίως την χορήγηση μεγάλων δόσεων ακυκλοβίρης επί μακρόν. Βαλακυκλοβίρη και φαμκυκλοβίρη, νεώτερα αντιϊκά φάρμακα συνεπάγονται μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα συγκριτικά με την ακυκλοβίρη, καθιστώντας έτσι δυνατή την καθιέρωση ευκολότερων δοσολογικών σχημάτων. Με τη συστηματική χορήγηση των παραπάνω φαρμάκων επιτυγχάνεται ουσιαστική και ασφαλής θεραπευτική αντιμετώπιση των ερπητικών λοιμώξεων με δερματικές εκδηλώσεις, ενώ σε περίπτωση μεταζωστηριακής νευραλγίας απαιτείται σε ορισμένες περιπτώσεις η λήψη και άλλων παραγόντων (όπως τρικυκλικά, αντικαταθλιπτικά, σπασμολυτικά) ή ακόμη πιο υπεύθυνα τη συνεργασία με ειδική Κλινική άλγους. Η πρόγνωση των ερπητικών λοιμώξεων είναι επιφυλακτική επειδή η συμμετοχή του ασθενούς καθίσταται απαραίτητη για να ακολουθήσει το θεραπευτικό σχήμα καθότι η φιλοσοφία είναι η πρόληψη των υποτροπών όταν ο ασθενής αισθάνεται τα πρώτα κλινικά συμπτώματα και η ψυχολογική υποστήριξη επιβάλλεται σε περιπτώσεις συχνών υποτροπών. Ανάλογα με το ψυχολογικό υπόβαθρο του ασθενούς η διάγνωση μπορεί να θέσει ερωτήματα στον ασθενή και φυσικά είναι δύσκολο για τον γιατρό να καλύψει πλήρως τα ερωτήματα του ασθενή. Πέρα από αυτό ο ίδιος ο γιατρός μπορεί να μην είναι κατάλληλα ειδικευμένος έτσι ώστε να βοηθήσει σωστά στον τομέα της ψυχολογικής υποστήριξης. Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι σημαντικό ο γιατρός να διατηρεί ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας με τον ασθενή του. Δηλαδή πρέπει να υπάρχει τρόπος έτσι ώστε ο ασθενής να δέχεται την ανάλογη θεραπεία και να του δίνονται οι κατάλληλες συμβουλές. Η επιτυχημένη θεραπεία των υποτροπών εξαρτάται από τη πρώιμη έναρξη της αγωγής και μπορεί να ξεκινήσει με την εμφάνιση των συμπτωμάτων πολλές φορές με την πρωτοβουλία του ασθενούς που έχει συχνά επεισόδια υποτροπών . Η θεραπεία από τον ίδιο τον ασθενή πρέπει να αρχίζει με την εκδήλωση των πρόδρομων συμπτωμάτων εξασφαλίζοντας μερικές φορές διακοπή της πλήρους εξέλιξης των αλλοιώσεων. Η διάρκεια των υποτροπών είναι συνήθως μικρή, μέσος όρος 10 ημέρες και χρόνος αποβολής του ιού το μισό αυτού του χρόνου. Η αντιμετώπιση θα ήταν ωφέλιμο να ξεκινήσει μέσα σε 24 ώρες από την εμφάνιση των βλαβών. Αν η υποτροπή είναι ήπια ο ασθενής μπορεί να επιλέξει να μην πάρει θεραπεία.