Συμβολή του νεφρογράμματος που λαμβάνεται με τη βοήθεια ραδιοϊσοτόπων ύστερα από διούρηση στη διαφορική διάγνωση των παθήσεων του ανώτερου ουροποιητικού

Abstract

Between 1986-1990 in 4.348 admitions to our department, 1201 were diagnosed to have upper urinary tract disease. 214 patients were subjected to renogram, 66 of them were subjected to diuresis renogram, 27 were males and 39 females. The diuresis renogram was alone to patients with: 1) UPJ obstruction, 2) Upper urinary tract stones, 3) Stenosis or tumor of the upper urinary tract, 4) post-traumatic urinoma, 5) Contralateral hydronephrosis, caused by probable Urinary tract tuberculosis, 6) Paraureteral venous plexus dilatation, 7) Chronical Renal failure caused by obstructive uropathy, 8) Tuberculosis of the urinary tract, 9) Multicystic kidney, chronical pyelonephritis, renal failure, 10) injurie to a multicystic kidney, 12) atrophic hypoplastic kidneys. Because all the above mentioned diseases, in spite of their diversity, have many very similar symptoms, a differential diagnosis is required. For that reason we have used the diuresis renogram as an additional differential diagnosis method, as well as a post operative or after conservative therapy follow up method of our patients. The diuresis renogram was the criteria for the differential diagnosis and for the choice of therapeutic treatment to the obstructive uropathy, that is to say diversified the dilatation with obstruction from the dilatation without obstruction (anatomical or functional stenosis). At the same time the diuresis renogram was an exceptional post operative follow up method for those that had been subjected to pyeloplasty. The diuresis renogram useful as an additional method was considered aiding the differential diagnosis, therapy and follow up of patients suffering from upper urinary tract stones and TBC of urinary tract. It proved to be of a minor importance diagnostic method for all other disease of the upper urinary tract that we have dealt with. In conclusion we believe that we have proved, according to the Hellenic and International bibliographic references, that the diuresis renogram is a non-invasive, precise and harmless method, exceptionaly unique for the differential diagnosis of the obstructive uropathy and useful for other upper urinary tract diseases.

Από τους 4.348 ασθενείς της πενταετίας 1986-1990 που νοσηλεύθηκαν στο Ουρολογικό Τμήμα του Ν.Γ.Ν.Θ. «Ο Άγιος Δημήτριος» η διάγνωση πάθησης στο ανώτερο ουροποιητικό τέθηκε σε 1201 και ραδιοϊσοτοπικό νεφρόγραμμα τελέσθηκε σε 214 ενώ το διουρητικό νεφρόγραμμα αξιολογήθηκε σε 66 από αυτούς. Οι 27 ήταν άνδρες και 39 γυναίκες. Το διουρητικό νεφρόγραμμα τελέσθηκε σε ασθενείς με: 1) παθήσεις πυελοουρητηρικής συμβολής, 2) λιθίαση ανωτέρου ουροποιητικού, 3) στενώματα ή Ca άνω τριτημορίου ουρητήρος, 4) ουρίνωμα (μετατραυματικό), 5) ετερόπλευρη ουρητηροϋδρονέφρωση λόγω πιθανής TBC ουροποιητικού, 6) κιρσοειδή διάταση παραουρητηρικών φλεβών, 7) χρονία νεφρική ανεπάρκεια αποφρακτικής αιτιολογίας, 8) TBC ουροποιητικού, 9) πολυκυστικούς νεφρούς, χρόνια πυελονεφρίτιδα και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια εν γένει, 10) κάκωση νεφρών, 11) κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση και μεγαουρητήρες και 12) ρικνούς νεφρούς. Επειδή όλες αυτές οι παθήσεις, παρά την πολυμορφία τους, έχουν τόσο κοινή εκδήλωση που είναι απαραίτητη η διαφορική διάγνωση, χρησιμοποιήσαμε το διουρητικό νεφρόγραμμα σαν πρόσθετο διαφοροδιαγνωστικό μέσο καθώς και στη μετά χειρουργική ή συντηρητική θεραπεία παρακολούθηση των ασθενών μας. Το ραδιενεργό νεφρόγραμμα αποτέλεσε το κριτήριο διαφορικής διάγνωσης της επιλογής θεραπευτικής αντιμετώπισης στην αποφρακτική ουροπάθεια, δηλαδή διαχώρησε τη διάταση με απόφραξη από την διάταση χωρίς απόφραξη (οργανική ή λειτουργική στένωση). Ταυτόχρονα αποτέλεσε την κύρια μέθοδο μετεγχειρητικής παρακολούθησης των ασθενών που είχαν υποστεί πυελοπλαστική. Θεωρήθηκε χρήσιμο συμπλήρωμα στην διαφορική διάγνωση, θεραπεία και παρακολούθηση των ασθενών με λιθίαση του ανωτέρου ουροποιητικού και με TBC ουροποιητικού. Σε όλες τις άλλες παθήσεις του ανωτέρου ουροποιητικού που χρησιμοποιήθηκε, αποτέλεσε διαγνωστικό βοήθημα ήσσονος σημασίας. Συμπερασματικά, το διουρητικό νεφρόγραμμα αποτελεί μία μέθοδο ανώδυνη, ακριβή και ακίνδυνη, μοναδική στη διαφορική διάγνωση της αποφρακτικής ουροπάθειας και χρήσιμη στις υπόλοιπες παθήσεις του ανωτέρου ουροποιητικού.