Μελέτη της επίδρασης του βαλπροϊκού νατρίου στη διεργασία της ήβης, στη συμπεριφορά ενεργητικής αποφυγής και στις βιολογικές αμίνες του εγκεφάλου, υπό χρόνια και οξεία χορήγηση και από επίδραση stress: Πειραματική εργασία σε επίμυες

Abstract

The effect of VPA on the process of puberty, on conditioned avoidance behaviour learning and on brain neurotransmitters of the rats was studied, after chronic and acute administration of the drug and after stress. The brain neurotransmitters NA, DA, DOPAC, (DOPAC/DA), 5-HT, 5HIAA, (5HIAA/5-HT) were measured with High Liquid Pressure Chromatography (HLPC) on the Frontal Cortex (FC), Ypothalamus (Y) and Striatum (S, on which were measured HVA and HVA/DA as well). Measurements of neurotransmitters on these three brain regions were done after chronic (per os for 15-27 days, at dose 100-200 mgr/ Kgr), or acute (intraperitonal 200 mgr/Kgr) treatment with VPA on prepubertal male and female rats. 48 hours before decapitation and measurement of brain amines, some groups of animals were evoked on ether stress 15 min or test conditioned avoidance behaviour learning 30 min. In addition, the testosterone serum levels and the weight of organs of prepubertal male rats were studied, after acute VPA administration and stress. Strict statistical control was done that included checking the existence of normal division, t-test or Wilcoxon's test where the criteria of t-test had no effect. After the statistical evaluation of the data, it has been shown: 1. No remarkable difference was observed in any of the measures of puberty's process. 2. VPA caused decrease of concentration of DA on Y (P<0.05) ) on prepubertal rats, after chronic administration. However after a simple dose no remarkable differences of DA concentrations between VPA and control animals were observed. Increase of 5HIAA on FC (P<0.01) was shown after stress (48 hours before) and double ip dose of VPA (the first 30 min before stress and the second 30 min before decapitation) on prepubertal male rats, in comparison with animals that were evoked on stress and a simple dose of NaCL 0.9%. 3. After chronic administration of VPA and stress (48 hours before the death), decrease of NA concentration on FC and on Y and increase of 5-HT turnover was observed, as well as augmentation of 5HIAA on Y and on S, in comparison with control animals that received the drug chronic in same dose but they were not evoked by stress. 4. Stress (48 hours before the death of the animals), influenced the reduction of NA on FC and on S as well as the reduction of DA turnover on S; this happened to both the control and VPA rats (that received a double ip dose). Decrease of DOPAC on S was observed only on VPA rats; reduction of DOPAC and of ratio DAPOC/DA on Y were more remarkable on VPA animals (P<0.05). 5. The combination of double ip treatment of VPA and stress (48 hours before), in comparison with a simple administration of VPA without stress, caused reduction of NA concentration on FC and on S, augmentation of concentration of 5-HT on FC and of 5HIAA on FC, Y and S, as well as increase of 5-HT turnover on FC and on Y. No differences on serotoninergic system were observed after the comparison between control rats that were evoked by stress and control rats that were not evoked. 6. The test of ability of conditioned avoidance behaviour learning did not show any differentiation between the compared groups (VPA and control). Note that percentage avoidance was very low to both groups, so it is insecure to draw any conclusion. These data suggest that VPA does not effect the process of puberty, but it decreases the DA concentration on Y after chronic administration. Furthermore, it appears that stress influences remarkable the effect of VPA on serotonin turnover, in particular on Frontal Cortex. These actions of VPA on serotoninergic and dopaminergic system may be instrumental in the mechanisms of the anticonvulsant action of the drug.

Μελετήθηκε η επίδραση του Βαλπροϊκού Νατρίου (VPA) στη διεργασία της ήβης, στη συμπεριφορά ενεργητικής αποφυγής και στις βιολογικές αμίνες του εγκεφάλου επιμύων, σε χρόνια και οξεία χορήγηση του φαρμάκου και μετά από επίδραση stress. Από τις βιολογικές αμίνες του εγκεφάλου, έγιναν προσδιορισμοί με Υγρή Χρωματογραφία Υψηλής Πίεσης (HLPC) της ΝΑ, DA, DOPAC, (DOPAC/DA), 5-ΗΤ, 5ΗΙΑΑ, (5ΗΙΑΑ/5-ΗΤ) στον Μετωπιαίο Φλοιό (ΜΦ), Υποθάλαμο (Υ) και Ραβδωτό Σώμα (ΡΣ, στο οποίο επιπλέον προσδιορίστηκε το HVA και HVA/DA). Οι προσδιορισμοί των νευρομεταβιβαστών έγιναν μετά από χρόνια per os (για διάστημα 15 ως 27 ημερών, με δόσεις που κυμαινόταν από 100 ως 200 mgr/Kgr) και οξεία (ενδοπεριτοναϊκή 200 mgr/Kgr) χορήγηση VPA, σε αρσενικούς και θηλυκούς άνηβους επίμυες. Ορισμένες ομάδες πειραματόζωων 48 ώρες πριν τη θανάτωση τους και τη μέτρηση των βιολογικών αμινών, είχαν υποβληθεί σε stress αιθέρα 15 λεπτών ή δοκιμασία μάθησης ενεργητικής αποφυγής 30 λεπτών. Ακόμα, μελετήθηκε η τεστοστερόνη και το βάρος των οργάνων αρσενικών ανήβων επιμύων μετά από οξεία χορήγηση VPA και stress. Έγινε αυστηρός στατιστικός έλεγχος που περιελάμβανε έλεγχο ύπαρξης κανονικής κατανομής, t-test ή δοκιμασία Wilcoxon στις περιπτώσεις που δεν ίσχυαν τα κριτήρια του t-test. Προέκυψαν δε τα εξής αποτελέσματα: 1. Σε καμία από τις παραμέτρους της ενήβωσης δεν παρατηρήθηκε κάποια σημαντική διαφοροποίηση. 2. To VPA προκάλεσε πτώση της συγκέντρωσης της DA στον Υ (Ρ<0.05), σε άνηβους επίμυες μετά από χρόνια χορήγηση του, ενώ σε οξεία εφάπαξ χορήγηση δεν παρατηρήθηκαν διαφοροποιήσεις της συγκέντρωσης της DA σε σχέση με τους μάρτυρες. Αύξηση του 5ΗΙΑΑ στον ΜΦ (Ρ<0.01) παρατηρήθηκε σε άνηβους επίμυες οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε stress 48 ώρες πριν τον προσδιορισμό και στους οποίους χορηγήθηκε ενδοπεριτοναϊκά το VPA σε δύο δόσεις (μία 30 λεπτά πριν το stress και μία δεύτερη 30 λεπτά πριν τη θανάτωση), σε σχέση με μάρτυρες οι οποίοι υπέστησαν επίσης stress και ενδοπεριτοναϊκή χορήγηση NaCL 0.9% στους αντίστοιχους χρόνους. 3. Μετά από χρόνια χορήγηση VPA και stress που εφαρμόστηκε 48 ώρες πριν τη θανάτωση, βρέθηκε πτώση της ΝΑ στον ΜΦ και στον Υ και αύξηση της ανακύκλησης της 5-ΗΤ, καθώς επίσης αύξηση του 5ΗΙΑΑ στον Υ και το ΡΣ, σε σχέση με μάρτυρες που έλαβαν χρονίως VPA σε ίδιες δόσεις αλλά δεν υπέστησαν stress. 4. To stress 48 ώρες πριν τη θανάτωση ίων πειραματόζωων επηρέασε τόσο τους μάρτυρες, όσο και τους επίμυες που έλαβαν διπλή δόση VPA, ως προς την πτώση της ΝΑ στον ΜΦ και στο ΡΣ και ως προς την ελάττωση της ανακύκλησης της DA (DOPAC/DA) στο ΡΣ. Πτώση του DOPAC στο ΡΣ διαπιστώθηκε μόνο στα VPA ζώα, ενώ η πτώση του DOPAC και του κλάσματος DOPAC/DA στον Υ ήταν ισχυρότερα σημαντικές στους VPA επίμυες (P<0.01), παρά στους μάρτυρες (P<0.05). 5. Μετά από συνδυασμό διπλής-οξείας χορήγησης VPA και stress (48 ώρες πριν) σε σύγκριση με εφάπαξ χορήγηση VPA χωρίς stress, διαπιστώθηκε πτώση της ΝΑ στον ΜΦ και στο ΡΣ, αύξηση της ανακύκλησης της 5-ΗΤ στον ΜΦ και στον Υ, αύξηση της 5-ΗΤ στον ΜΦ και τέλος αύξηση του 5ΗΙΑΑ στον ΜΦ, Υ και ΡΣ. Καμμία από τις διαφορές ως προς το σεροτονινεργικό σύστημα δεν διαπιστώθηκε μετά από σύγκριση μαρτύρων που υπέστησαν stress, σε σχέση με μάρτυρες χωρίς stress. 5. Από τη δοκιμασία μάθησης ενεργητικής αποφυγής δεν προέκυψε καμία διαφοροποίηση ανάμεσα στις συγκρινόμενες ομάδες (VPA και μάρτυρες). Θα πρέπει να σημειωθεί όμως, ότι το ποσοστό ενεργητικής αποφυγής ήταν πολύ χαμηλό και στις δυο ομάδες, επομένως από την άποψη αυτή κάθε συμπέρασμα ίσως είναι επισφαλές. Από τα αποτελέσματα αυτά διαφαίνεται ότι το VPA δεν επηρεάζει τη διαδικασία της ενήβωσης. Ελαττώνει όμως τη συγκέντρωση της DA στον Υ μετά από χρόνια χορήγηση του. Ακόμη φαίνεται ότι το stress επηρεάζει σημαντικά την επίδραση του VPA στην ανακύκληση της σεροτονίνης, κυρίως στον Μετωπιαίο Φλοιό. Οι επιδράσεις αυτές του VPA στο σεροτονινεργικό και ντοπαμινεργικό σύστημα μπορεί να συμβάλλουν στο μηχανισμό της αντιεπιληπτικής δράσης του.