Η προβληματική της εικονικότητας στο ιδιωτικό δίκαιο

Abstract

The dissertation is about simulation contracts in private law, civil law and mainly commercial law. The method is a combination of deductive (general principles) and inductive (Study and standarization of case law) method. The purpose is the creation of a system of teleological balance. Historic and comparative elements included. Results of the dissertation: distinction between subjective simulation (sham contracts in civil and commercial law, family contracts, cover contracts, counterletter, protection of third party, special protection in commercial and stock market law) and objective simulation (law, evasion, fraude). Solution of the problem of simulation through the principles of contractual freedom and good faith. Tort claims and unsustified enrichment claims as well as issues of interposition of persons are coversd by the dissertation.

Η μελέτη εξετάζει την προβληματική της εικονικότητας στο ιδιωτικό δίκαιο με βάση το δόγμα του αστικού δικαίου (ΑΡ. 138 και 139 ΑΚ) και επέκταση στους άλλους κλάδους του ιδιωτικού δικαίου, ιδίως στο εμπορικό δίκαιο. Η μέθοδος συνίσταται στον συνδυασμό της παραγωγικής (αρχές διέπουσες την εικονικότητα) και επαγωγικής μεθόδου (τυποποίηση των εμφανισθείσων στη νομολογία περιπτώσεων) με τελικό σκοπό την δημιουργία συστήματος στάθμισης συμφερόντων και την τελολογική προσέγγιση της προβληματικής. Τον ίδιο σκοπό υπηρετεί και η ιστορικοσυγκριτική θεώρηση. Η μελέτη επιχειρεί τόσο την δημιουργία συστήματος λύσεων στα προβλήματα υποκειμενικής εικονικότητας (λ. χ. ακυρότητα εικονικών συμβάσεων, δικαιοπραξιών του οικογενειακού δικαίου, ισχύς καλυπτόμενων δικαιοπραξιών, εικονικότητα περί το πρόσωπο ή το τίμημα επί πολήσεως ακινήτου, αρνητική και θετική προστασία τρίτων επί κεφαλαιουχικών εταιριών και χρηματιστηριακών συναλλαγών). Όσο και τη θεμελίωση της έννοιας της αντικειμενικής εικονικότητας προς επίλυση των προβλημάτων καταστρατήγησης κανόνων δικαίου και κατάχρησης θεσμών. Η προβληματική της εικονικότητας αντιμετωπίζεται με την σύνθεση των αρχών της ιδιωτικής αυτονομίας και της καλής πίστης, ενώ η αντικειμενική εικονικότητα και η μη δικαιοπρακτική εντάσσονται στον χώρο της μεθοδολογίας του δικαίου. Περαιτέρω εξετάζονται ζητήματα, όπως διάκριση της εικονικότητας από την κρυψιβουλία, τα παρενθέντα πρόσωπα, η σχέση της με τις διατάξεις περί μερικής ακυρότητας, η συρροή με λόγους ακυρωσίας, αξιώσεις από αδικοπραξία και μη γνήσια διοίκηση αλλότριων, και αναλύονται διατάξεις εκτός του ΑΚ που αναφέρονται σε εικονικότητα σε σχέση με τις διατάξεις του ΑΚ.