ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΜΦΙΒΙΟΥ MERTENSIELLA LUSCHANI (STEINDACHNER, 1891) (URODELA, SALAMANDRIDAE). ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ ΚΑΙ ΒΙΟΧΗΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Abstract

OBJECT OF THIS STUDY IS THE AMPHIBIAN MERTENSIELLA LUSCHANI (STEINDACHUER, 1891) OF CASTELLORIZO ISLAND AS CONCERNING ITS MORPHOLOGY, ECOLOGY AND THE BIOCHEMISTRY OF ITS PROTEINS AND ESTERASES. COMPARATIVE STUDIES OF M. LUSCHANI OF CARPATHOS AND S. S. SALAMANDRA ARE ALSO CARRIED OUT. SCOPE OF THIS STUDY IS THE ACCUMULATION OF DATA ABOUT THE ABOVE MENTIONED AMPHIBIAN SO THAT ONE CAN GET WELL ACQUAINTED WITH IT AS WELL AS THE ELUCIDATION OF ITS TAXONOMICAL POSITION. NO DIFFERENTIATION OF THE SNOUT-VENT LENGTH WAS FOUND BETWEEN MALE AND FEMALE. THE FEMALE HAS A LONGER TAIL THAN THE MALE. THE TAIL IS ALWAYS SHORTER THAN THE BODY. POPULATION DENSITY IS 0,25 ANIMAL/M2. THE ELECTROPHORETIC PATTERN OF SERUM PROTEINS IS COMMON FOR ALL THE SPECIMEN OF M. LUSCHANI AND VERY SIMILAR TO THAT OF 10 BANDS IN THE LIVER EXTRACTS AS WELL IN THE STOMACH AND INTESTINE EXTRACTS.THE ELECTROPHORETIC MOBILITIES OF M. LUSCHANI OF CASTELLORIZO AND CARPATHOS WERE IDENTICAL DIFFERING FROM THOSE OF S. SALAMANDRA. IN THE OTHER TISSUES WERE OBSERVED ONLY TWO ELECTROPHORETIC MOBILITY AREAS. ALL ESTERASES WERE CHARACTERIZED AS CARBOXYLESTERASES. TWO SIZE GROUPS OF ESTERASES WERE OBSERVED IN THE LIVER EXTRACTS OF THE THREE ANIMALS. THE MEAN VALUES OF THEIR APPARENT MOLECULAR WEIGHTS WERE 70.000 AND 230.000 RESPECTIVELY.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΜΦΙΒΙΟ MERTENSIELLA LUSCHANI (STEINDACHNER 1891) ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ, ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΟΥ. ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ L. LUSCHANI HELVERSENI ΤΗΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ S.S. SALAMANDRA. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: ΣΕ ΟΛΑ ΓΕΝΙΚΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ M. LUSCHANI ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΜΗΚΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ ΘΗΛΥΚΩΝ. Η ΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΗΛΥΚΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΥΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΣΕΝΙΚΑ. Η ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ (0,25 Α.Τ/Μ2) ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΜΕ ΑΠΝΟΙΑ, ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΑΠΟ 5 - 23 C ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΥΓΡΑΣΙΑ >60%. Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΩΝ 4 ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ (ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, ΚΑΡΠΑΘΟΣ, ΣΑΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΣΟΣ) ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΟΜΟΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΗΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ, ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΗΣ S. S. SALAMANDRA. Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΕΣΤΕΡΑΣΩΝ ΕΔΕΙΞΕ 4 ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΣΤΕΡΑΣΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΗΠΑΡ, ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΝΤΕΡΟ. Η ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΑ ΣΤΙΣ MERTENSIELLA ΚΑΡΠΑΘΟΥ ΚΑΙ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ S. SALAMANDRA. ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΙΣΤΟΥΣ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ 2 ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΣΤΕΡΑΣΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑΣ. ΟΜΟΙΑ Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΖΩΑ ΣΕ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ. Η ΜΟΡΙΑΚΗ ΔΙΗΘΗΣΗ ΕΔΕΙΞΕ ΔΥΟ ΜΟΡΦΕΣ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ. Η ΜΟΡΙΑΚΗ ΔΙΗΘΗΣΗ ΕΔΕΙΞΕ ΔΥΟ ΜΟΡΦΕΣ ΕΣΤΕΡΑΣΩΝ ΜΕ ΜΕΣΑ ΜΟΡΙΑΚΑ ΒΑΡΗ 70.000 ΚΑΙ 230.000 ΓΙΑ ΤΑ 3 ΖΩΑ.