Αιμοδυναμική μελέτη της ταυτόχρονης δημιουργίας εξωτερικής (shunt) & εσωτερικής (fistula) αρτηριοφλεβικής επικοινωνίας στα μηριαία αγγεία σκύλου: Πειραματική εργασία

Abstract

After a short review of the technique of Chronic Intermitent Hemodialysis the two main methods of vascular access are discussed. These two methods are: a) The "shunt" or external arterio-venous (Αν) communication and b) The "Fistula" or internal A-V communication. Following this, the basic principles that govern the blood flow in the vessels are mentioned and the hemodynamic behavior of the A-V communication is analyzed. Closing the general introduction we display the general principles of the "electromagnetic flowmetry" since this method was used for the study of the blood flow in our experimental model. Consequently we describe the design of the experiment, the method the A-V fistula is created and the external shunt is connected. This "mixed" vascular access was studied hemodynamically by recording the pressures and the flow rates at different points of the experimental prototype. Our results show that the hemodynamic conditions existing at the various points of the "mixed" (fistula-shunt) vascular access provide satisfactory blood flow and patency through both parts of the "mixed access". It is underlined in the discussion that the blood flow through the shunt and fistula follows and is governed by the existing hemodynamic conditions. Also the transfer of the experimental prototype to human subjects would provide a new way of vascular access with permits immediate hemodialysis, while, simultaneously, it provides the requirements for chronic hemodialysis avoiding a second operation. On the other hand it is not necessary to sacrifice the couple of vessels used. The basic requirements for the normal function and patency of this vascular access are: a) the presence of a normal central artery which provides an adequate blood pressure and is capable of increasing the blood flow, b) The meticulous technique of a wide A-V communication and connection of external shunt. In conclusion the method of the "mixed" vascular access beyond the theoretical and experimental interest is of important clinical application in patients who need immediate hemodialysis and who at the same time have the need for further chronic intermittent hemodialysis. This is because the time required for maturing of the veins of an A-V fistula is by passed and also because two important vessels are saved for probable use in the future.

Στο γενικό μέρος, μετά από σύντομη αναφορά στην ιστορία της τεχνικής της χρόνιας περιοδικής αιμοκάθαρσης, αναλύονται οι δύο κατ' εξοχήν τρόποι αγγειακής προσπέλασης για την εφαρμογή του τεχνητού νεφρού, η εξωτερική αρτηριοφλεβική επικοινωνία ή shunt και η εσωτερική αρτηριοφλεβική επικοινωνία ή Fistula. Στη συνέχεια μέσα από αναφορά στις αρχές που διέπουν την κίνηση του αίματος μέσα στα αγγεία, αναλύεται η αιμοδυναμική συμπεριφορά της αρτηριοφλεβικής επικοινωνίας. Για τη συμπλήρωση του γενικού μέρους ακολουθεί η παράθεση γενικών αρχών της ηλεκτρομαγνητικής ροομετρίας επειδή η μέθοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε για την μελέτη της αιματικής ροής στο πειραματικό μας μοντέλο. Στο ειδικό μέρος αναφέρεται η όλη διάταξη του πειράματος, ο τρόπος δημιουργίας της εσωτερικής αρτηριοφλεβικής επικοινωνίας (Fistula) και n τοποθέτηση του εξωτερικού shunt. Περιγράφεται ο τρόπος μελέτης της αιμοδυναμικής συμπεριφοράς της "μικτής" αυτής αγγειακής προσπέλασης με την μελέτη των μεταβολών της πίεσης και ροής στα διάφορα τμήματα του πειραματικού προτύπου. Ακολουθεί η παράθεση των αποτελεσμάτων. Από την ανάλυση αυτών προκύπτει ότι οι "αιμοδυναμικές συνθήκες" που υπάρχουν στα διάφορα διαμερίσματα που αποτελούν την "μικτή" (Fistula και Shunt) αγγειακή προσπέλαση εξασφαλίζουν αιματική ροή μέσω και των δύο στοιχείων (Fistula και Shunt) άρα και την βατότητα αυτών. Όπως τονίζεται στη συζήτηση που ακολουθεί η εξασφάλιση αιματικής ροής μέσω της Fistula και του Shunt υπακούει και ερμηνεύεται από τις υπάρχουσες αιμοδυναμικές σχέσεις ή δε μεταφορά του πειραματικού αυτού προτύπου στον άνθρωπο θα δημιουργούσε ένα τρόπο αγγειακής προσπέλασης που εξασφαλίζει άμεση αιμοδιΰλυση και δημιουργεί έδαφος για μακροχρόνια περιοδική αιμοκάθαρση, χωρίς την ανάγκη δεύτερης επέμβασης και χωρίς τη θυσία "του ζεύγους" των αγγείων που χρησιμοποιήθηκαν. Συμπερασματικά τονίζεται ότι αυτή η μέθοδος της “μικτής” αγγειακής προσπέλασης πέρα από το καθαρά θεωρητικο-πειραματικό ενδιαφέρον έχει και πρακτική εφαρμογή σε αρρώστους που χρειάζονται άμεση αιμοδιΰλυση αλλά και απαιτούν απώτερα χρόνια περιοδική αιμοκάθαρση. Παρακάμπτεται έτσι ο χρόνος που απαιτείται για την "ωρίμανση" - αρτηριοποίηση - των φλεβών μιας Α-Φ επικοινωνίας και γίνεται "οικονομία" σ' ένα "ζεύγος" αγγείων για ενδεχόμενη μελλοντική χρήση, τόσο πολύτιμων σε αρρώστων με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και ανάγκη χρονιάς περιοδικής αιμοκάθαρσης. Τονίζεται πως η ύπαρξη φυσιολογικής κεντρικής αρτηρίας ώστε να εξασφαλίζει επαρκή πίεση και να μπορεί να αυξήσει την παρεχόμενη αιματική ροή καθώς και η σωστή τοποθέτηση του εξωτερικού shunt αποτελούν προϋποθέσεις απαραίτητες της λειτουργίας και βατότητας της αγγειακής αυτής προσπέλασης.