Μελέτη της έκφρασης της οικογένειας των πεπτιδίων της εκλυτικής ορμόνης της κορτικοτροπίνης σε προκαρκινικές βλάβες και τον καρκίνο του αιδοίου

Abstract

All living organisms, humans included, rely on the sustenance of their homeostasis in order to survive and function properly. A variety of constant stressors, force organisms to adopt new homeostatic conditions, some of which might tend to have a negative impact on a plethora of biological functions, leading to disease and even carcinogenesis. Recently, numerous studies underline the emerging relation of the CRH family peptides with inflammatory processes and oncogenesis. However, to our knowledge, this relation has not been investigated yet in the precancerous lesions of the vulva and in malignant conditions of the vulva. Moreover, the possibility of precancer lesion cells or/and malignant cells immunoescaping the surveillance of immune system cells, has not been fully elucidated. In this dissertation, the expression of CRH, UCN and FasL - as well as their receptors CRHR1, CRHR2 and Fas – was studied in vulvar tissue preparations with the histological diagnosis of lichen, VIN or vulvar cancer, using immunochemistry methods. Tissues were obtained from the laboratory of Pathology of Ioannina University General Hospital and include cases from 2005 till 2015. For each one of the three disease categories, the immunostaining process results of 25 to 31 cases per immunohistology target, were evaluated and compared statistically. A progressive increase in the cytoplasmic ihc signal of CRH and UCN, from precancerous lesions to vulvar squamous cell carcinomas was noted, underlining the crucial role of those peptides in the inflammatory response processes. Moreover, a similar increase was observed in the ihc signal of Fas and FasL immunostains, a find that implies the possible recruitment of the apoptotic Fas/FasL mechanism to the benefit of malignant cells, enabling them to immunoescape the intrinsic defense mechanisms and eventually promoting tumor growth and advancement. Lastly, a weak but of statistical significance increase in staining signal of CRHR1 in vulvar cancer tissue preparations was noted, compared with precancerous vulvar lesion samples. The ihc staining against CRHR2 revealed no significant differences. On the contrary, nuclear localization of UCN was demonstrated for the first time, both in preparations of premalignant vulvar lesions and of invasive vulvar cancer, with the ihc signal being significantly intensified in squamous cell carcinomas, particularly in the less differentiated malignant cells or those at the invasive tumor front. Clearly, further studies are required to properly evaluate the aforementioned results, as well as their correlation with clinical information, in order to clarify, whether tumorigenesis promotes or rather is being promoted by those variations in concentrations and localization of CRH family peptides, as well as Fas/FasL complex. The elucidation of the above, will probably lead - under certain circumstances - to the development of new chemotherapeutic and/or immunomodulatory therapeutic targets.

Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου, βασίζονται για τη λειτουργία και την επιβίωσή τους στη διατήρηση της ομοιόστασης. Οι στρεσογόνοι παράγοντες που επιδρούν συνεχώς, ωθούν τον οργανισμό στην υιοθέτηση νέων καταστάσεων ομοιόστασης, ορισμένες από τις οποίες μπορούν να έχουν αρνητικές επιδράσεις σε πλήθος βιολογικών διεργασιών, οδηγώντας ακόμη και σε καρκινογένεση. Τα τελευταία χρόνια, αρκετές μελέτες καταδεικνύουν τη διαφαινόμενη σχέση των πεπτιδίων της οικογένειας της CRH, με τις φλεγμονώδεις διεργασίες και την καρκινογένεση. Από όσο γνωρίζουμε, δεν έχει διερευνηθεί η σχέση αυτή στις προκαρκινωματώδεις αλλοιώσεις και στις κακοήθεις παθήσεις του αιδοίου. Επίσης, το ενδεχόμενο της ανοσοδιαφυγής των κυττάρων με προκαρκινικές αλλοιώσεις ή/και των κακοήθων νεοπλασματικών κυττάρων από την ανοσοεπιτήρηση του συστήματος ανοσίας, δεν έχει ακόμη μελετηθεί επαρκώς. Στη παρούσα διδακτορική διατριβή, μελετήθηκε ανοσοϊστοχημικά η έκφραση των πρωτεϊνών CRH, UCN, και FASL, καθώς και των υποδοχέων τους CRHR1, CRHR2 και FAS, σε παθήσεις αιδοίου όπως λειχήνας, VIN και πλακώδους καρκινώματος. Οι περιπτώσεις αυτές ανασύρθηκαν από τα αρχεία του Εργαστηρίου Παθολογικής Ανατομικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων και αφορούσαν στα έτη από το 2005 έως το 2015. Για κάθε κατηγορία νόσου, μελετήθηκαν και συγκρίθηκαν στατιστικά μεταξύ τους, τα αποτελέσματα της ανοσοχρώσης σε 25 έως και 31 περιπτώσεις, ανά ανοσοϊστοχημικό στόχο. Παρατηρήθηκε προοδευτική αύξηση της έντασης της χρωστικής αντίδρασης της CRH και της UCN στο κυτταρόπλασμα των κυττάρων, από τις προκαρκινικές αλλοιώσεις προς τα πλακώδη καρκινώματα αιδοίου, επικυρώνοντας το σημαντικό ρόλο των πρωτεϊνών αυτών στις διεργασίες της φλεγμονώδους αντίδρασης. Επίσης, ανάλογη στατιστικώς σημαντική αύξηση της χρωστικής αντίδρασης εμφάνισε και η ανοσοχρώση έναντι του FasL, καθώς και του Fas, υπονοώντας τη πιθανή στρατολόγηση του αποπτωτικού συστήματος Fas/FasL προς όφελος των κακοήθων νεοπλασματικών κυττάρων, ανοσοδιαφεύγοντας των εγγενών μηχανισμών άμυνας και τελικώς προάγοντας την ανάπτυξη και την εξέλιξη του όγκου. Τέλος, παρατηρήθηκε ασθενής, όμως στατιστικώς σημαντική αύξηση της χρωστικής αντίδρασης για την CRHR1 στα ιστικά δείγματα καρκινώματος αιδοίου σε σύγκριση με τις προκαρκινικές αλλοιώσεις. Η ανοσοϊστοχημική χρώση έναντι CRHR2 δεν εμφάνισε στατιστικώς σημαντικές διαφορές. Αντιθέτως, διαπιστώθηκε για πρώτη φορά πυρηνική εντόπιση της UCN, τόσο στις προκαρκινικές αλλοιώσεις, όσο και στο πλακώδες καρκίνωμα με σημαντικά μεγαλύτερη ένταση χρωστικής αντίδρασης στις περιπτώσεις των καρκινωμάτων και ιδιαίτερα στα λιγότερο διαφοροποιημένα νεοπλασματικά κύτταρα ή εκείνα που ανήκουν στο μέτωπο διήθησης. Σαφέστατα, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την αξιολόγηση των ευρημάτων αυτών, καθώς και η συσχέτισή τους με κλινικές πληροφορίες, ώστε να αποσαφηνιστεί εάν η καρκινογένεση προωθεί ή προωθείται από τις αλλαγές αυτές στη συγκέντρωση και την εντόπιση των πεπτιδίων της οικογένειας της CRH και του συστήματος Fas/FasL. Η διαλεύκανση των παραπάνω, πιθανά θα οδηγήσει υπό προϋποθέσεις σε νέους χημειοθεραπευτικούς ή/και ανοσοτροποποιητικούς θεραπευτικούς στόχους.