Mελέτη των παθοφυσιολογικών μηχανισμών της λαπαροσκοπικής επιμήκους γαστρεκτομής

Abstract

Background: Mechanisms of weight loss after sleeve gastrectomy (SG), the newest of the bariatric operations, are still under investigation. Changes in gut hormone levels and symptoms of dumping syndrome postoperatively have been suggested as possible mechanisms of weight loss post-SG. The objective of the present study was to assess the changes in GLP-1, PYY, glucose and insulin levels the as well as the incidence of dumping syndrome after an oral glucose tolerance test after SG. Methods: Thirty-one morbidly obese patients (8 male, 23 female) without diabetes were evaluated with an oral glucose tolerance test (OGTT) preoperatively and at 6 weeks preoperatively. In addition, twenty-five of them repeated the OGTT at 6 months postoperatively and only twelve of them attended for the OGTT at 12 months after SG. In order to estimate the incidence of dumping syndrome, Sigstad score was used to separate dumpers from non-dumpers and Arts’ questionnaire to differentiate between early and late dumping. Insulin and glucose levels were measured in all the patients in fasting state and every 30 minutes after glucose ingestion for a total time of 120 minutes. In 10 patients with follow-up preoperatively, at 6 weeks, 6 months and 12 months postoperatively, total GLP-1, and total PYY were measured in fasting state and every 30 minutes after glucose ingestion for a total time of 120 minutes.Results: BMI decreased markedly postoperatively (P< 0.001). Postprandial total GLP-1 and total PYY responses, measured by the Area Under the Curve (0-120), were significantly increased by the sixth postoperative week compared with preoperative period (P< 0.001). Fasting insulin levels were markedly decreased postoperatively at all time points (all P< 0.01). Insulin AUC decreased progressively throughout the first postoperative year (P = 0.04), whereas glucose AUC decreased significantly at 6 and 12 months postoperatively (both P< 0.01). Symptoms suggestive of dumping syndrome were recorded in 48 % of patients at the first postoperative month, in 40% at 6 months and in 33 % at 12 months postoperatively. Arts’ questionnaire demonstrated that early dumping score is significantly higher compared to baseline throughout the first postoperative year. Late dumping scores increased gradually during the time and that difference was statistically significant at 12 months after SG. Hypoglycaemia occurred at 36-40% of patients at 6 and 12 months postoperatively.Conclusion: Postprandial total GLP-1 and total PYY levels increased significantly at 6 weeks post-SG and remained elevated for at least 1 year. Symptoms suggestive of dumping syndrome after provocation exist from the 6th postoperative week and up to the end of the first year in a significant proportion of patients (33-48%) after SG and include both early and late dumping. These findings are consistent with the high incidence of hypoglycaemia after OGTT at 6 and 12 months postoperatively. Changes in gut hormones and symptoms of dumping syndrome may implicated in better glucose homeostasis and weight loss maintenance after SG.

Υπόβαθρο: H επιμήκης γαστρεκτομή (SG) αποτελεί τη νεότερη από τις βαριατρικές επεμβάσεις και οι ακριβείς παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί που προκαλεί απώλεια βάρους είναι υπό διερεύνηση. Οι αλλαγές στα επίπεδα των γαστρεντερικών ορμονών καθώς και η ύπαρξη συμπτωμάτων dumping μετεγχειρητικά έχουν προταθεί ως πιθανοί μηχανισμοί απώλειας βάρους μετά από SG. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει τις αλλαγές στα επίπεδα των γαστρεντερικών ορμονών Προσομοιάζον με τη Γλυκαγόνη Πεπτίδιο-1 (Glucagon Like Peptide-1,GLP-1) και Πεπτίδιο ΥΥ (Peptide YY, ΡΥΥ), της γλυκόζης, της ινσουλίνης καθώς επίσης και την επίπτωση του συνδρόμου dumping μετά από SG ύστερα από δοκιμασία πρόκλησης με γλυκόζη (ΟGTT).Μέθοδος: Τριάντα ένας παχύσαρκοι ασθενείς χωρίς διαβήτη (8 άνδρες, 23 γυναίκες) συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Από τους 31 ασθενείς, όλοι υποβλήθηκαν σε OGTT με 75 γραμμάρια γλυκόζης προεγχειρητικά και στις 6 εβδομάδες μετεγχειρητικά, εικοσιπέντε προσήλθαν για OGTT στους 6 μήνες μετά την επέμβαση και δώδεκα από αυτούς επανέλαβαν την OGTT στους 12 μήνες μετεγχειρητικά. Η επίπτωση του συνδρόμου dumping υπολογίστηκε με το Sigstad σκορ, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να διαχωρίσει τους dumpers από τους μη-dumpers. Επίσης το Arts σκορ χρησιμοποιήθηκε για το διαχωρισμό μεταξύ συμπτωμάτων πρώιμου και όψιμου dumping. Επίπεδα ινσουλίνης και γλυκόζης μετρήθηκαν σε όλους τους ασθενείς σε κατάσταση νηστείας και κάθε 30 λεπτά για τις πρώτες 2 ώρες μετά τη λήψη της γλυκόζης. Σε 10 ασθενείς με παρακολούθηση προεγχερητικά, στις 6 εβδομάδες, 6 μήνες και 12 μήνες μετεγχειρητικά, τα επίπεδα του ολικού GLP-1 και του ολικού ΡΥΥ μετρήθηκαν σε κατάσταση νηστείας και κάθε 30 λεπτά για τις πρώτες 2 ώρες μετά τη λήψη της γλυκόζης.Αποτελέσματα: Ο Δείκτης Μάζας Σώματος ελαττώνεται σημαντικά μετεγχειρητικά (π< 0,001). Τα μεταγευματικά επίπεδα του ολικου GLP-1 και ολικού PYY, μετρημένα με το Εμβαδόν Επιφάνειας Κάτω από την Καμπύλη (ΕΕΚΚ) (0-120), βρέθηκε ότι είναι σημαντικά αυξημένα από την έκτη κιόλας μετεγχειρητική εβδομάδα σε σχέση με προεγχειρητικά (π< 0,001). Τα επίπεδα νηστείας της ινσουλίνης είναι σημαντικά ελαττωμένα μετεγχειρητικά σε όλες τις χρονικές στιγμές παρακολούθησης. Το ΕΕΚΚ για την ινσουλίνη φαίνεται να ελαττώνεται προοδευτικά με το πέρασμα του χρόνου κατά τη διάρκεια του πρώτου μετεγχειρητικού χρόνου, ενώ το ΕΕΚΚ της γλυκόζης είναι σημαντικά ελαττωμένο στους 6 και 12 μήνες μετεγχειρητικά (π< 0,01 και για τα δύο). Συμπτώματα που υποδηλώνουν σύνδρομο dumping βρέθηκαν σε 48% των ασθενών τον πρώτο μετεγχειρητικό μήνα, και 40% και 33% στον έκτο και δωδέκατο μετεγχειρητικό μήνα αντίστοιχα. To ερωτηματολόγιο του Art κατέδειξε ότι τα σκορ για τα συμπτώματα πρώιμου dumping είναι σημαντικά αυξημένο σε σχέση με προεγχειρητικά καθόλη τη διάρκεια του πρώτου μετεγχειρητικού χρόνου. Το σκορ για τα συμπτώματα όψιμου dumping αυξάνεται προοδευτικά με το πέρασμα του χρόνου και είναι στατιστικά σημαντικά αυξημένο στους 12 μήνες μετά από SG. Υπογλυκαιμία συμβαίνει σε ποσοστό 36-40% των ασθενών στους έξι και στους δώδεκα μήνες μετεγχειρητικά.Συμπεράσματα: Τα μεταγευματικά επίπεδα του ολικού GLP-1 και του ολικού ΡΥΥ είναι σημαντικά υψηλότερα 6 εβδομάδες μετά από SG σε σχέση με προεγχειρητικά και παραμένουν αυξημένα για όλο τον πρώτο μετεγχειρητικό χρόνο. Συμπτώματα που υποδηλώνουν σύνδρομο dumping μετά από OGTT εμφανίζονται από την έκτη μετεγχειρητική εβδομάδα και παραμένουν μέχρι και το τέλος του πρώτου μετεγχειρητικού χρόνου σε ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών (33-48%) περιλαμβάνοντας τόσο συμπτώματα πρώιμου dumping όσο και όψιμου dumping. Επιπλέον, υψηλή επίπτωση υπογλυκαιμίας παρατηρήθηκε μετά από OGTT στους 6 και 12 μήνες μετεγχειρητικά. Οι αλλαγές στα επίπεδα των γαστρεντερικών ορμονών καθώς και τα συμπτώματα του συνδρόμου dumping ίσως ενέχονται τόσο στην απώλεια βάρους όσο και στην μακροχρόνια διατήρηση της μετά από SG καθώς και στις αλλαγές στην ομοιοστασία της γλυκόζης.