The acquisition of speech rhythm and stop voicing by greek learners of english: a pedagogical and linguistic approach

Abstract

The aim of the present study is to investigate the production of L2 speech rhythm and selected features of the stop voicing system among Greek learners of English before and after pronunciation teaching intervention that occurs in a foreign formal language context of acquisition. For the purposes of the present study two groups of speakers were examined, an experimental group who received pronunciation teaching intervention and a control group, who followed the regular classes at school without special pronunciation teaching intervention. Each group comprised students of three different ages (10-, 13- and 16-years old) in order to investigate the potential role of learners’ age in relation to L2 phonological acquisition. Data on L1 Greek and English were also obtained. The pronunciation teaching included 51 pronunciation mini-lessons embedded in the regular English language course, following the methodology of Celce-Murcia, Brinton and Goodwin (1996), who proposed five stages of pronunciation teaching that range from controlled to free activities. Rhythm was quantified with the use of the PVI measure (Low, Grabe and Nolan 2000, Grabe and Low 2002), which examines the vocalic and intervocalic duration variability in a long stretch of speech. The acquisition of the durational correlates of voicing was measured with the use of waveform and spectrographic analysis of features in word initial and final stops. The results indicated that, generally before teaching, speakers resorted to L1 interference or to universal tendencies of language. After teaching a change was reported for speakers of the experimental, but not of the control groups. Great inter- and intra-speaker variability was reported, especially after instruction. Generally, improvement was found for the experimental groups, however, systematic target-like production was difficult to achieve. Also no clear global effect of learners’ age was reported. A detailed analysis of the possible constraints in pronunciation accuracy, as well as the pedagogical implications of the findings are presented. The results are evaluated in relation to theoretical frameworks of L2 phonological acquisition.

Στόχος της παρούσας έρευνας είναι η μελέτη της παραγωγής του ρυθμού ομιλίας της ξένης γλώσσας καθώς επίσης και επιλεγμένων στοιχείων του συστήματος ηχηρότητας και δασύτητας των κλειστών συμφώνων από Έλληνες μαθητές της Αγγλικής, πριν και μετά από συγκεκριμένη διδακτική παρέμβαση για την προφορά, η οποία πραγματοποιήθηκε σε περιβάλλον ξένης γλώσσας. Για τους σκοπούς της έρευνας συμμετείχαν δύο ομάδες ομιλητών, η πειραματική ομάδα, η οποία διδάχθηκε την προφορά και η ομάδα ελέγχου, η οποία ακολούθησε το κανονικό πρόγραμμα των μαθημάτων, χωρίς ειδική διδακτική παρέμβαση για την προφορά. Η κάθε ομάδα περιλάμβανε μαθητές τριών διαφορετικών ηλικιών (10, 13 και 16 ετών), ώστε να διερευνηθεί ο ρόλος της ηλικίας των μαθητών σε σχέση με τη φωνολογική κατάκτηση της ξένης γλώσσας. Επίσης πραγματοποιήθηκε συλλογή δεδομένων από τα Ελληνικά και τα Αγγλικά ως πρώτες γλώσσες. Η διδακτική παρέμβαση περιλάμβανε 51 σύντομα μαθήματα ενσωματωμένα στο μάθημα της Αγγλικής γλώσσας στο δημόσιο σχολείο, με βάση τη μεθοδολογία διδασκαλίας που διατυπώθηκε από τις Celce-Murcia, Brinton and Goodwin (1996), οι οποίες πρότειναν πέντε στάδια διδασκαλίας που εκτείνονται από ελεγχόμενες μέχρι ελεύθερες δραστηριότητες. Ο ρυθμός ομιλίας εξετάστηκε με τη χρήση του μέτρου PVI (Low, Grabe και Nolan 2000, Grabe και Low 2002), το οποίο εξετάζει την διακύμανση στη διάρκεια φωνηεντικών και συμφωνικών διαστημάτων στο λόγο. Η κατάκτηση του συστήματος κλειστών συμφώνων μετρήθηκε με ακουστικές αναλύσεις κυματομορφής και φασματογραφήματος σε επιλεγμένα στοιχεία των κλειστών συμφώνων σε αρχική και τελική θέση λέξης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι πριν τη διδασκαλία ήταν γενικά έντονη η παρεμβολή της μητρικής γλώσσας και οι παγκόσμιες τάσεις της γλώσσας. Μετά τη διδασκαλία εμφανίστηκε αλλαγή στην προφορά των πειραματικών ομάδων, αλλά όχι στις ομάδες ελέγχου. Τα αποτελέσματα έδειξαν μεγάλη διακύμανση λόγω του ομιλητή, κυρίως μετά τη διδασκαλία. Γενικά, βελτίωση σημειώθηκε για τις πειραματικές ομάδες, ωστόσο προφορά παρόμοια με τη γλώσσα-στόχο ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί με συστηματικό τρόπο. Επίσης δεν διαφάνηκε ξεκάθαρη επίδραση του παράγοντα της ηλικίας των ομιλητών. Στη μελέτη αυτή παρουσιάζεται μια λεπτομερής ανάλυση πιθανών παραγόντων που περιορίζουν την ικανότητα κατάκτησης της προφοράς μιας ξένης γλώσσας και διατυπώνονται παιδαγωγικές προεκτάσεις των ευρημάτων. Τέλος, τα αποτελέσματα αξιολογούνται σε σχέση με θεωρητικά πλαίσια φωνολογικής κατάκτησης της δεύτερης γλώσσας.